wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 265 | WYNIKÓW
Marzenia o przyszłości
Mam wiele różnych marzeń związanych z przyszłością. Rodzice wciąż ściągają mnie na ziemię i radzą, bym się kierowała tylko rozsądkiem. Wiem, czego z pewnością nie chcę studiować, ale mam wiele pasji i wiele pomysłów. Nie chcę z rodzicami walczyc, ale całkiem rezygnować z marzeń też nie chcę.
Maturzystka
Żywe jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny Hbr 4,12
Pewien człowiek zwrócił się do pierwszego syna: „Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy”. Ten odpowiedział: „Idę, Panie”, lecz nie poszedł. Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: „Nie chcę”. Później jednak opamiętał się i poszedł. Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca? (Mt 21, 28-30)
Wybłagane oceny
Jestem załamana moją sytuacją. Postawiłam sobie poprzeczkę dość wysoko, chce mieć oceny takie jak na semestr albo wyższe, tymczasem nie jest dobrze. W I semestrze wiele ocen poprawiałam w ostatniej chwili, coś tam wybłagałam, średnia była świetna, ale ja wiedziałam, jaka jest prawda. Rodzice pękali z dumy, dalsza rodzina gratulowała. Co będzie, jeśli niektóre oceny spadną w dół? Każda lekcja wywołuje u mnie ogromny stres. Boję się materiału z matematyki, bo chociaż siedzę i ćwiczę godzinami, nie rozumiem. Chciałabym się uczyć bez tego lęku, że mi się coś nie uda. Tymczasem klasa ma rewelacyjne oceny. Już nie mam siły. Każda gorsza ocena wywołuje u mnie nienawiść do samej siebie. Boję się gadania babci, że nie uczę się tak dobrze jak rodzice.
Licealistka
Spokojna w Bożch rękach
Kiedy powoli zaczęto ogłaszać listy przyjętych na poszczególne uczelnie, dowiedziałam się, że moja koleżanka, którą traktuję jak najbliższą przyjaciółkę (choć nigdy nie nazywamy się 'przyjaciółkami' - czasem lepiej niektórych słów nie nadużyć. Poza tym, czy nie liczą się bardziej wzajemne czyny, więź, niż to, jak je nazwiemy?) będzie studiowała jednak w innym mieście, nie tam gdzie ja. Teraz widzę, że jej nauka w stolicy była bardziej moim marzeniem niż jej, że to ja naciskałam i chciałam, by tam poszła. Dlatego nagle wizja studiowania w stolicy stała się dla mnie przerażającą, a mające się wkrótce ziścić marzenie - raczej sennym koszmarem.
Lepsza czy gorsza?
Nieustannie sie porównuję do innych. I to nie chodzi już o oceny. Moim marzeniem jest zostać piosenkarką i o ile kilka lat temu było to tylko niewinne marzenie małej dziewczynki, teraz jest to już coraz poważniejsze. Zaczyna być celem, który chcę tak osiągnąć, że.. no właśnie, mało nie pęknę.
Przeglądając portale znajduję mnóstwo cudownych muzyków, zespołów. I w większości są niewiele starsi lub w moim wieku. Wiem, ze w tej branży należy startować szybko. I czasami myślę, że jestem o wiele gorsza. Chcę być taka jak oni. Raz wierzę, że to możliwe, raz mam doła.
15-latka
Najpopularniejsze
- Pasterz gotowy oddać życie za owce
- Załącznik #9220872
- Alicja w krainie cudów
- Bazylika św. Pawła za Murami w Rzymie
- Majowy "Mały Gość" już w sprzedaży
- 7 maja odbędzie się konklawe
- Papież Franciszek i "Mały Gość"
- Tu zaczęła się Polska
- Zamek w Łęczycy
- Ci, co są w niebie, są bardzo blisko. Bliżej niż wtedy, kiedy z nami żyli na ziemi.
