wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 377 | WYNIKÓW
Nieporozumienie
Zauroczyłam się w koledze i miałam wrażenie, że on też mnie lubi. Mieliśmy taki swój sposób porozumiewania się, że niby to ciągle się kłóciliśmy, ale oboje chyba wyczuwaliśmy sympatię. Pewnego razu napisałam coś, czego wcale nie myślałam, to był żart, a on się obraził, zakończył kontakt, teraz żartuje z innymi dziewczynami, a mi jest smutno. Czasami nasze spojrzenia się spotykają i wtedy mam wrażenie, że są jeszcze szanse.
14-latka
Zabrakło czasu
Zaczęłam chodzić z chłopakiem, ale zaraz potem wyjechałam na obóz. Byłam tak zajęta, że nie miałam czasu na pisanie SMS-ów. Zresztą, on też nie pisał. Wróciłam i dowiedziałam się, że już nie jesteśmy parą, że on ma nową dziewczynę, a na mnie jest obrażony o to milczenie. Bardzo mi przykro, przecież naprawdę nie miałam czasu.
Gimnazjalistka
Krok w przód, krok w tył
Byłem niesamowicie zakochany. No właśnie, sam nie wiem czy byłem czy jestem. Ona nie chciała się pakować w żaden związek , ale mi zależało. Kolegowaliśmy się , czasem sobie pomagaliśmy, wspieraliśmy się . Było tak do czasu, aż jedna z jej przyjaciółek nas nie pokłóciła. Trochę się nie odzywaliśmy, a widzieliśmy się codziennie, bo chodzimy do jednej klasy. Potem była kłótnia, zgoda, a teraz, gdy jużjesteśmy pogodzeni, jakoś tak nawet nie chce mi się z nią gadać , a ona za to bardzo się stara, żeby było wszystko fajnie. Nie chciałbym zrywać z nią kontaktu zupełnie, bo czuję, że trochę by mi jej brakowało . Sam już nie wiem, co czuję i co mam robić.
Gimnazjalista
Po rozstaniu
Ponad 2 miesiące temu rozstałam się z chłopakiem. Byłam o niego zazdrosna, lecz starałam się z tym walczyć. On zostawił mnie z tego
powodu. Od tego czasu nie wiem, czy moje życie ma jakikolwiek sens. Nie radzę sobie. Ja ma lat 15 on 14. Oboje mamy za sobą pewne życiowe przejścia. On nie ma ojca, u mnie w domu przez pewien czas nie działo się najlepiej. Myślę, że powodem mojej zazdrości było rozstanie z jeszcze wcześniejszym chłopakiem (obecnie przyjaźnię się z nim). Zostawił on mnie nagle i od razu zaczął interesować się moją koleżanką. Wybaczyłam mu to.
15-latka
W oczekiwaniu na wzajemność
Gimnazjum się kończy i tak mi zależało, by dobra koleżanka odwzajemniła moje uczucie. Znamy się, lubimy, zależy mi na niej od ponad roku! Odważyłem się na wyznanie i usłyszałem, że lepiej się przyjaźnić, że przed końcem gimnazjum nie ma sensu niczego zaczynać, że mnie lubi, ale jako przyjaciela. Bardzo mi przykro, bo wiele razy wydawało mi się, że i jej na mnie zależy.
16-latek
Scenariusz nasz czy Boży?
Od początku nauki w liceum zwróciłam na niego uwagę, ale oboje jesteśmy nieśmiali, nie spieszyłam się, cieszyłam się, że jest. No i mocno się o niego modliłam. W tym roku matura, rozstanie i co? Czekam, że Pan Bóg zacznie działać. Bo czuję, że to jest ten właściwy, że on o mnie myśli. Co mam robić?
Maturzystka
Nie warto zaczynać??
Znamy się dobrze, przyjaźnimy nawet. Zauważyłam jednak, że coś się zmieniło, że inaczej na mnie patrzy, że inaczej rozmawia, traktuje mnie. Czuję, że lada moment padnie pytanie o chodzenie. A ja nic nie czuję. Poza tym, jestem zdecydowaną przeciwniczką chodzenia w gimnazjum. Ale nie chcę tracić fajnego przyjaciela. Poza tym, rozejdziemy się wnet doi różnych szkół, poznam nowych kolegów, więc po co teraz coś zaczynać?
Gimnazjalistka
Warto czekać
Przeczytałam list Gimnazjalistki, w którym zwierza się z poczucia osamotnienia. Uśmiechnęłam się, bo wiele w tym liście moich odczuć sprzed paru miesięcy, lat. Doskonale pamiętam, jak reagowałam widząc tworzące się wokół mnie pary. Choć rozsądek podpowiadał, że na to jest jeszcze pora, nie trzeba się spieszyć, to jednak na dnie serca czułam pewne ukłucie smutku. Z dzisiejszej perspektywy widzę, iż dobrze się stało, że nie zaczęłam za wcześnie relacji z chłopakami
