wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 752 | WYNIKÓW
Tyle nas dzieli
Zaczęłam pisać z o wiele lat starszym chłopakiem z zagranicy. Dogadujemy się świetnie. Rodzice o wszystkim wiedzą, nie mają nic przeciwko. Różnica wieku między moimi rodzicami też jest spora, więc to nie problem. Z tym chłopakiem świetnie się dogadujemy, mamy podobne poglądy, zamiłowania, możemy pisać bez końca. Niedługo on przyjedzie, poznamy się. Ale czasami waham się, czy to ma sens?
Licealistka
Każdy może znaleźć swoje miejsce przy krzyżu Jezusa
Co najmniej 27 osób, w tym dwoje dzieci zginęło na południowym wschodzie Ukrainy – takie informacje w ostatnich miesiącach słyszymy często. Trudno w to uwierzyć, że w XXI wieku, dzieją się tak straszne – jak mówią świadkowie – makabryczne rzeczy. Zdjęcie, które widzicie poniżej zrobiono pod koniec stycznia, niecały miesiąc temu. Kilka dni wcześniej na dzielnicę mieszkalną w Mariupolu, portowym mieście położonym między Rosją a ukraińskim Krymem, spadły rosyjskie pociski zabijając mieszkańców.
Oddałam problem Panu Bogu
Zakochałam się w przyjacielu, ale dał mi znać, że nic do mnie nie czuje, a nawet zaczął się kręcić wokół innej dziewczyny, co było dla mnie przykre. Ale oddałam ten problem Panu Bogu i od razu poczułam się lepiej. Jestem już znowu gotowa do przyjacielskich kontaktów z nim i nawet z nią, jeśli będą razem. Moje zauroczenie gdzieś uleciało.
16-latka
Nic na siłę
Ostatnio zdarzają się różne nieporozumienia między mną i koleżankami. Mam sporo kłopotów rodzinnych, nie rozumieją tego. Owszem, rozmawiamy, ale one wiele mi wypominają, mają różne pretensje itd. Nie obrażamy się na siebie, bo to już nie ten wiek. Zbliżają się urodziny jednej z koleżanek. Chcę tylko podrzucić prezent, ale nie mam ochoty na imprezę.
Licealistka
Wybrany przez Boga
Od miesięcy byłam na prawie każdej Mszy, do której on służył. Bardzo, ale to bardzo mi się spodobał, to zaangażowanie w parafię i bijąca od niego dobroć. Trochę zerkaliśmy na siebie, ale zabrakło nawet uśmiechów. Teraz dowiedziałam się, że ten chłopak idzie do seminarium. Czuję złość pomieszaną z roz-czarowaniem. Wiem, że nie mogę ingerować między niego a Boga. Marzę, aby poznać go i może liczyć, że zmieni plany. W końcu w jakimś sensie seminarium jest, oprócz nauki, czasem próby, prawda? Może to nie będzie dla niego? Jestem młoda, mogę poznawać ludzi, on tak samo, nic niczego nie wyklucza, a ja w sercu, cichutko, mogę liczyć na to, że akurat zmieni plany...
Co Pani o tym myśli?
17-latka
