wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 257 | WYNIKÓW
Refleksje licealistki
Ostatnio w szkole pomiędzy mną a moją koleżanką nawiązała się dyskusja o związkach, partnerstwie, zasadach postępowania, moralności chrześcijańskiej z tym związanej etc. i... po tej rozmowie poczułam się przegrana. Nawet zaczęłam się zastanawiać, czy przez kierowanie się w "tych sprawach" chrześcijańskimi zasadami, nie skażę siebie na samotność. Oczywiście uważam, że postępuję słusznie obiecując sobie, że jeśli seks - to tylko z moim ukochanym mężczyzną i po ślubie kościelnym. Marzę o chłopaku/mężczyźnie, który to uszanuje i zaakceptuje, i sam będzie widział w tym korzyść i wypływające ze wstrzemięźliwości przedmałżeńskiej dobro dla nas obojga.. Jednak codziennie obserwuję rzeczywistość i martwi mnie to, że podchodząc tak ortodoksyjnie do sprawy, nie znajdę swojej drugiej, lepszej połówki. Sama nie zamierzam zmieniać swojej postawy, głęboko wierzę w sens tego wszystkiego.
Bronić wiary
Pochodzę z bardzo religijnej rodziny, nie miałam nigdy jakiś chwil zwątpienia. Bardzo bym chciała robić coś konkretnego dla szerzenia wiary, a jeszcze bardziej dla jej obrony. Moja klasa to osoby wierzące, poważnie do tej sprawy podchodzą, ale słyszałam, że w gimnazjum może być gorzej. Zbieram więc siły, by w nowej szkole przez swoje zachowanie i postawę zwrócić uwagę na sprawy religii.
13-latka
Najpopularniejsze
- Załącznik #9435647
- Mamy do Mamy
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
- Dołącz do dzieci z całego świata
- Milion dzieci modli się na różańcu
- Andrzej Pluta. Ojciec czy syn?
- Mama zawsze przychodzi. Trzeba tylko wołać wytrwale.
- Papież Leon wzywa do modlitwy różańcowej
- Tajny tunel otwarty
