wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1526 | WYNIKÓW
Pasja czytelnicza
Ja czytam ślady. Gdy tylko wychodzę na chodnik, w mój czuły na zapachy nos uderza niesamowita ilość bodźców. Po wejściu na alejki dostaję po prostu bombę informacyjną. Wiem, kto przede mną szedł tą drogą, które drzewo i jakie krzaki są aktualnie naszymi słupami ogłoszeniowymi. Dlatego muszę w tych miejscach zatrzymywać się bardzo długo. Niestety, rodzina tego nie rozumie.
Sobotnie poranki
Rodzinka może się dzisiaj wyspać, o czym wiele razy przypomina się dzieciom w piątkowy wieczór. Takie ogłoszenia mają dziwny wpływ na najmłodszych. Lola i Zosia już o 7 rano zaczynają zabawę. Czy to nie cudowne, że można z poduszek, kołder i koców budować świetne domki? Co chwilę zawala się dach, szczególnie, jeśli ja ładuję się do środka, ale dziewczynki cierpliwie wszystko naprawiają. Przy okazji wyciągają następne narzuty i koce. A w domkach upychają kolejne pluszaki.
Ja też czytam
. Ja też czytam! Pewnie, że nie są to przygody radosnych mieszkańców Bullerbyn. Ja czytam ślady. Gdy tylko wychodzę na chodnik, w mój czuły na zapachy nos uderza niesamowita ilość bodźców. Po wejściu na alejki dostaję po prostu bombę informacyjną. Wiem, kto przede mną szedł tą drogą, które drzewo i jakie krzaki są aktualnie naszymi słupami ogłoszeniowymi. Dlatego muszę w tych miejscach zatrzymywać się bardzo długo. Niestety, rodzina tego nie rozumie.
Gawrony na polu
Ze mną można iść wszędzie, bo nie ciągnę, nie uciekam, nie wdaję się w psie konflikty, czyli jestem jak wzorowa uczennica. Owszem, mam swoje wady. Ruszam jak szalona w pogodni za kotami, ptakami, a gdy wyczuję gryzonia- nic mnie nie powstrzyma. Dlatego tak się ucieszyłam, że Kuba zaproponował wyprawę na pobliskie pola. Właśnie myszy gromadzą zapasy, by przetrwać zimę, a ja mogę je nieco zdenerwować i kopać tam, gdzie wyczuwam ich obecność.
Rozwiązany problem
Niestety, gdy rodzina pełna radości wychodzi z mieszkania i ja muszę w nim tkwić, to mam ochotę siedzieć przy drzwiach i płakać. Przecież tak ich kocham, tak ich chronię, to dlaczego nie mogę być zawsze w nimi? W piątek smutek ogarnął Zosię. Szukała czegoś w łazience, cicho zwierzała się siostrze, a wreszcie skuliła się i w płacz. Natychmiast pojawiłem się w łazience, gotowy do pomocy.
