wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 218 | WYNIKÓW
Nieustanny stres
Jestem świetną uczennicą, w domu wesoła, ale w szkole bardzo się stresuję. Nie znoszę wypowiadać swojego zdania. Okropnie stresują mnie ustne odpowiedzi. Nie znoszę też pracy w grupach, gdy trzeba się odezwać. Jestem samotnikiem, ale jednak chciałabym się spotykać z koleżankami. Tak samo męczę się, gdy biorę udział w zajęciach dodatkowych, które przecież sama sobie wybieram. Jadąc na nie, czuję, jak boli mnie brzuch. Nie wiem, co jest w sumie moim problemem.
Gimnazjalistka.
Rozbieg i planowanie
Zaczynam naukę w gimnazjum, mam tyle przedmiotów. Zapisałam się też na treningi, 6 godzin w tygodniu i na angielski, godzina. Chciałabym też chodzić na oazę. W szkole podstawowej świetnie się uczyłam. Nie miałam żadnych zajęć i przez to miałam mnóstwo wolnego czasu. Boję się, że to się zmieni. Nie wiem, czy sobie poradzę. Jak dobrze zorganizować sobie czas?
13-latka
By tęsknota nie przeszła w histerię
Właśnie skończyłam gimnazjum w prywatnej katolickiej szkole. Chodziłam tam 9 lat, a teraz do liceum rodzice kazali mi iść do szkoły publicznej. Jestem osobą bardzo wrażliwą i przywiązującą się do ludzi i miejsc, toteż na zakończeniu roku polało się dużo łez. Boję się, że sobie nie poradzę, że nie będę tam miała nikogo, komu będę mogła zaufać. Chyba nie nadaję się do innej szkoły, przynależę do tego miej-sca. Dodatkowo musiałam się pożegnać również z przyjaciółką. Pierwszy raz czuję w sobie taką kumula-cje wszystkich negatywnych emocji. Jeździłam nawet na rolkach, bo myślałam że jak się zmęczę, to nie będę miała czasu i siły, żeby to wszystko roztrząsać, ale niestety nie pomogło.
Licealistka
Brak pieniędzy
W tym roku nie pojadę nigdzie. Inni mają o wiele lepiej. Dużo zarabiają itd. A moi rodzice, tata i mama, oboje po 1500. Najniższa krajowa. Gratuluję. Oczywiście, że pieniądze szczęścia nie dają, że najważniejsza jest rodzina. Ale chciałabym czasem zaspokoić swoje potrzeby materialne. Chce mi się płakać, bo wiem, że marnuję sobie życie. Mieszkam na wsi, rodzice bardzo mało zarabiają. Jestem zmuszona żyć życiem, którego nie lubię. Na bierzmowanie dostanę laptopa, ale nie chcę tak długo czekać.
Biedna gimnazjalistka
Niezaradny brat
Mój młodszy brat kończy III klasę. Jest dziecinny i rozpieszczony. Martwię się o niego, bo nie potrafi sam pilnować zadań, zapomina, co ma przynieść do szkoły. Jego wychowawczyni jest bardzo łagodna. A ja przecież znam nauczycielki, które zaczną z jego klasą pracę. Podstawa to obowiązkowość, przygotowanie do lekcji, odrabianie zadań. Ciągle mu mówię, że IV klasa to nie żarty, ale on mi nie wierzy.
Piątoklasistka
Nie idź na skróty
Niedługo kończę gimnazjum. Uczę się bardzo dobrze. Wszyscy są przekonani, że pójdę do liceum, ale ja bym wolała do zawodówki, bo chcę zostać fryzjerką. Marzę, by czesać modelki. Marzę też o podróżach, a w tym zawodzie to przecież możliwe. Wszędzie znajdę pracę. Rodzice są mnie wściekli. Coś tam tłumaczą, a ja swoje. Nie chcę żyć tak jak oni, zaraz po ukończeniu szkoły zawodowej wyjadę w świat. Chcę coś zobaczyć, coś osiągnąć. Co Pani o tym myśli?
Gimnazjalistka
Kto zmyje naczynia?
Dziewczyny zamierzają jeździć na rowerach, pływać na kajakach, grać w siatkówkę, zbierać grzyby, o ile będą. Hm, to może podsłucham, jakie plany ma Pani? Owszem, lubię pobiegać po lesie, ale obawiam się, że przy energii dziewczyn to mój język będzie szurał po piachu, gdy zziajana będę goniła rowery. Koniecznie też zajmę się ochroną Pana,m który planuje wędkowanie. Czyli wakacyjne atrakcje mam zapewnione. I jeszcze mogę się zobowiązać do dyżurów kuchni i to każdego dnia. Mogłabym też myć talerze, ale rodzina jeszcze nigdy nie skorzystała z tak ciekawej propozycji.
Wyznania odrzuconej
Od jakiegoś czasu dziewczyny z mojej klasy się ode mnie odsuwały. Próbowałam nawiązywać z nimi rozmowę, ale często odpowiadały tylko jednym, krótkim słowem, nie podtrzymując rozmowy. Kiedyś pisały liściki typu: "Nie chodź za nami, męczy nas to", a raz podczas pracy na lekcji chciałam być z nimi w grupie, ale zrobiły głosowanie i większość osób mnie nie chciała. Kolejny cios prosto w serce. Wiele razy płakałam przez ich numery, nawet rodzicom powiedziałam, jak bardzo cierpię. Mój tata chciał iść z tym do wychowawczyni, ale powiedziałam, że to nie jej wina. Mam nadzieję, że mi Pani pomoże.
12-latka
Najpopularniejsze
- Roraty z Papieżem i "Małym Gościem"
- Roraty 2025 - Warszawa-Tarchomin
- Rusza polska sztafeta Betlejemskiego Światła Pokoju
- Psi nos
- Przemieniamy się będąc blisko Jezusa
- Jezus i Ojciec to jedno
- Posłuchajcie piosenki roratniej
- Kopalnia soli " Kłodawa "
- Już jest adwentowy "Mały Gość"
- Ulubione filmy papieża
