wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 190 | WYNIKÓW
Jeszcze czas na decyzję
Księża z mojej parafii myślą, że mam powołanie i chcą mnie posłać do seminarium. Ale nie wiem, czy tam pójdę. Z jednej strony podobają mi się dziewczyny. Ale boję się też nauki. Bo ksiądz to jednak z języka polskiego powinien być dobry, a ja wolę przedmioty ścisłe, uczę się w technikum, w II klasie. Jestem ministrantem, lektorem ceremoniarzem, pomagam wikaremu w pracy w nastolatkami.
17-latek
Nie porównuj się do koleżanek
Nie wiem, może ja się wydaje inną, ale nawet gdy jadę do szkoły, nie maluję się. Czasem tuszuję rzęsy i tyle. A inne dziewczyny są bardzo pomalowane, paznokcie zrobione. Niekiedy mam wielką ochotę być jak one, chodzić z torebką do szkoły, wymalowana i nie przejmować się nauką. Nie wiem, czy to działanie szatana? Przecież na malowaniu się i strojeniu się świat nie kończy się, są też inne wartości. Wiadomo trzeba być czystym i schludnym, ale no nie aż tak jak one. Ja nie palę i nie piję. One tak.
Licealistka
Zawalony sprawdzian
W naszej klasie panuje straszna rywalizacja. Należę do najlepszych, ale jeśli kilka razy poszło mi coś gorzej, to wychowawca robił uwagi, że się na mnie zawiódł, że stać mnie na więcej. Jedni komentują oceny innych, kpią z gorszych ocen. Z różnych względów zawaliłam ostatni sprawdzian z matematyki. Koleżanka już się śmiała i pytała, jak zniosę to, co się będzie działo. Że ona jest z mojej porażki zadowolona jest aż nazbyt widoczne. Aż się boję iść jutro do szkoły.
Gimnazjalistka
Jedyna niepijąca
Jestem w klasie jedną z niepijących. Przed nami bierzmowanie, tak chcę wytrwać w trzeźwości, ale nie wiem, czy dam radę. Wyluzowani imprezowicze ciągle opowiadają o urwanych filmach, o niesamowitych przygodach. Jestem towarzyska, szalona, wesoła i nie potrzebuję alkoholu. Ale nie chcę być inna. Potrzebuję przebywania z rówieśnikami…
Gimnazjalistka
Spokojna w Bożch rękach
Kiedy powoli zaczęto ogłaszać listy przyjętych na poszczególne uczelnie, dowiedziałam się, że moja koleżanka, którą traktuję jak najbliższą przyjaciółkę (choć nigdy nie nazywamy się 'przyjaciółkami' - czasem lepiej niektórych słów nie nadużyć. Poza tym, czy nie liczą się bardziej wzajemne czyny, więź, niż to, jak je nazwiemy?) będzie studiowała jednak w innym mieście, nie tam gdzie ja. Teraz widzę, że jej nauka w stolicy była bardziej moim marzeniem niż jej, że to ja naciskałam i chciałam, by tam poszła. Dlatego nagle wizja studiowania w stolicy stała się dla mnie przerażającą, a mające się wkrótce ziścić marzenie - raczej sennym koszmarem.
Lepsza czy gorsza?
Nieustannie sie porównuję do innych. I to nie chodzi już o oceny. Moim marzeniem jest zostać piosenkarką i o ile kilka lat temu było to tylko niewinne marzenie małej dziewczynki, teraz jest to już coraz poważniejsze. Zaczyna być celem, który chcę tak osiągnąć, że.. no właśnie, mało nie pęknę.
Przeglądając portale znajduję mnóstwo cudownych muzyków, zespołów. I w większości są niewiele starsi lub w moim wieku. Wiem, ze w tej branży należy startować szybko. I czasami myślę, że jestem o wiele gorsza. Chcę być taka jak oni. Raz wierzę, że to możliwe, raz mam doła.
15-latka
