wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 164 | WYNIKÓW
Niebezpieczne hobby?
Bardzo lubię mitologię grecką i interesuję się nią. To takie moje hobby. Ale sumienie mnie gryzie. Jako chrześcijanka chodzę do kościoła i ,,uważam" na religii (bo u nas na religii jest zawsze głośno). Ale czuję, że Pan Bóg traci moje zainteresowanie. No, i jeszcze zadałam sobie ostatnio pytanie ,,skąd mamy pewność, że po śmierci trafimy do Sądu Ostatecznego, a nie, na przykład, nad rzekę Styks, a później do Elizjum czy na Równinę Kar?". Nie mam pojęcia, co z sobą zrobić.
Nastolatka
Nie rób tego!
Nastąpiło nieporozumienie między mną i chłopakiem, on powiedział wiele przykrych słów, a ja się załamałam. Postanowiłam, że odchudzę się tak, jak żadna w klasie. W tej chwili ważę już bardzo mało, ale liczę, że jeszcze schudnę. Niestety, przez tę sytuację nie ma we mnie żadnej radości, mam nawet myśli samobójcze. Przestałam chodzić na treningi, nic mnie nie cieszy.
14-latka
Porządki w głowie
Jak zrobię coś głupiego, to mama mówi, że myślenie nie boli. A ja właśnie się przekonuję, że boli. Bardzo. Najbardziej w nocy. Mam czasami takie "fazy", że ciągle myślę o jakichś dziwnych, przerażających rzeczach. O
śmierci, demonach, islamie, wojnie. Wiem, że powinnam wtedy myśleć o Bogu, ale On zdaje się być tak daleko. Jestem strasznie śpiąca, zmęczona, ale nie mogę spać, bo się boję. Mimo wakacji jestem bardzo zajęta, ale gdy nadszedł wolny dzień, to nic tylko złe informacje ze świata, z historii, więc uciekam w facebooka i inne. Nie lubię samej siebie za to, jaka jestem.
Licealistka
Duszno w rodzinie
Duszę się w mojej rodzinie. Mama od śmierci babci czyli od dwóch lat nie potrafi się pozbierać. Zrobiła się chorobliwie religijna, nie da się wytrzymać. Do tego ma urlop, a tata też wcześniej wraca. Kiedyś mocno pił, mój żal został. Mamy zupełnie różne poglądy. Nienawidzę biedy, która u mnie w domu panuje. Chciałabym iść do domu dziecka albo umrzeć.
14-latka
Nowe zadanie
Teraz Paulina finiszuje z ocenami, ostatnie powtórzenia, ale to też jeszcze potrwa, chociaż ona by bardzo chciała kilka tygodni jakby pustych, już bez oceniania. Nic z tego, nauka trwa. Siedziały więc dzisiaj przyjaciółki w altanie i aż do nabożeństwa majowego powtarzały jakieś dziwne informacje, z których nie rozumiałam absolutnie nic. A spacer? Bez szans.
