wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1738 | WYNIKÓW
Wątpliwości
Kręci się koło mnie chłopak, bardzo chętny do wszelkiej pomocy. Od kilku dni zadaje różne pytania jakby mnie testował albo przeprowadzał wywiad. Pyta głównie o sprawy dotyczące wiary i też trochę "obyczajów" (np. czy piję piwo na imprezach, co sądzę o świadkach Jehowy, itp.), a później sam mi przedstawia swoje zdanie na ten temat. Niby nic dziwnego, powinno się poznać wartości drugiego człowieka, ale jakoś mnie to razi, wolałabym, żeby takie rzeczy po prostu 'wyszły w praniu', w jakiejś bardziej naturalnej rozmowie. On się cieszy, że jestem wierząca, a według mnie to nie powinien być jakiś powód do wychwalania drugiego człowieka. Mam też wrażenie, że on do wiary podchodzi bardzo dziecinnie - mówi, że dla niektórych ludzi Bogiem są pieniądze, dla innych komórka, itp. i cieszy się, że ja taka nie jestem (i pewnie też się cieszy, że on taki nie jest
Mimo nieśmiałości
Pół roku temu na korytarzu w szkole zauważyłam przystojnego chłopaka. Spodobał mi się. Przez wakacje szukałam go w Internecie i znalazłam go. Wiem już jak się nazywa, ile ma lat, do której klasy chodzi, jakie ma zainteresowania, gdzie mieszka, znam jego plan lekcji i zawsze staram się być tam gdzie on ma lekcje, tylko jeszcze nigdy do niego nie zagadałam. Wstydzę się. Chciałam go zaprosić do znajomych na Fb, ale też się wstydzę. Kiedy na niego popatrzę i on popatrzy, to odwracam wzrok. Jak się nie wstydzić? Jak stopniowo go poznawać, żeby on pierwszy zagadał? Bo na korytarzu on tez na mnie często patrzy i odwraca wzrok jak ja popatrzę. Chciałabym, żeby coś z tego wyszło...
15 latka
