wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1358 | WYNIKÓW
Krytyczne spojrzenie
Moi koledzy z klasy ostatnio bardzo się zmienili. Dużo przeklinają, mają też co chwila tak zwane "skojarzenia" z rzeczami o charakterze seksualnym. Mówienie do innych "idioto" jest u nich chlebem powszednim, wyzywają się i wyrażają się w prostacki sposób. Sporo moich kolegów śmieje się ze mnie, bo jestem inna, dziewczyny, albo mi dokuczają, albo po prostu mnie unikają. Mam wielu kolegów w młodszych klasach, bo mam znakomity kontakt z małymi dziećmi. Lubię też spędzać czas z niepełnosprawnymi dziećmi, a moim marzeniem jest zostać wolontariuszką w hospicjum dziecięcym. Jestem humanistką, w tej chwili waham się między polonistyką, filozofią, psychologią. Idę do gimnazjum katolickiego i myślę, że opisane przeze mnie powyżej zachowania nie będą aż tak mocno i często występować. Nie wiem, jak to będzie.
13-latka
Jak odmówić?
Kończymy gimnazjum, a ja mam dosyć kolegi, z którym będę w liceum. Razem dojeżdżamy, więc pewnie usiądzie ze mną jak dotąd, a ja wiem, że chodzi mu tylko o ściąganie, o żerowanie na mnie. Tak było od lat: przepisuje z moich zeszytów niby notatki, ale też zadania, ciągle dzwoni, bo nie pamięta terminów, potrafi się nawet zgłosić i przeczytać bezczelnie moje zadanie. Jest dumny ze swojego nieuctwa, a ja czuję ię podle jako ofiara. Chyba dorosłem do tego, by mu odmawiać. Jak to zrobić?
15-latek
Nałóg czytania
Jeśli przestanę czytać jakąś ciekawą książkę i zacznę robić coś innego, to nie mogę przestać o tym myśleć. W końcu postanawiam przeczytać jak się kończy scena lub dokończyć rozdział i potem jeszcze jedną stronę i jeszcze jedną itp. Potem naprawdę bardzo tego żałuję i obiecuję sobie, że to się więcej nie powtórzy, ale nic z tego.
Marcin Pospieszalski
Nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: „Panem jest Jezus”. Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra. 1 Kor 12,3b–7.12–13
