wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1337 | WYNIKÓW
Jedynaczce ciężko
Mam problem dotyczący bycia jedynaczką. Spotkałam się z wieloma stereotypami na ten temat, np. że takie osoby są rozpuszczone, samolubne itd. lecz zupełnie się z tym opisem nie zgadzam. Od kiedy pamiętam, chcę mieć rodzeństwo, byłabym wręcz w stanie spać na podłodze byleby nie być sama, rzeczy materialne czy nawet pies nie są dla mnie "zamiennikami". Uważam też, że nawet moja najlepsza przyjaciółka nie jest w stanie zastąpić mi siostry, chociażby dlatego, że nie mieszkamy pod jednym dachem, a nasi rodzice mają różne poglądy. Gdy widzę jakieś rodzeństwo, to mam aż łzy zazdrości i smutku w oczach. Obecne życie jako jedynaczka to tylko jakiś koszmar (chociaż jest to niemożliwe, bo jestem pierwszym i ostatnim dzieckiem matki jak i ojca. Nie wiem już co mam robić.
Licealistka
Niepotrzebny kompleks
Rosnę jak na drożdżach, jestem już czwarta najwyższa w klasie. Boję się, że w przyszłości nie będę mogła nosić butów na wysokim obcasie, że żaden chłopak nie będzie chciał dziewczyny wyższej od siebie. Kiedy chodzimy razem z przyjaciółką po korytarzu szkolnym wyglądamy dość śmiesznie, bo ja jestem od niej wyższa prawie o głowę. Nauczyciele sadzają mnie w przedostatnich ławkach. Boję się, że dziewczyny będą się ze mnie naśmiewać. Mają niezwykle cięty język. Nie wiem, co mam robić, żeby się nie przejmować! Ratunku!
Żyrafka, lat 12
