wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 985 | WYNIKÓW
Mam problem
Jestem w 8 klasie i bardzo mi się podoba koleżanka z... 3 klasy. Po prostu szaleję na jej punkcie. Już nieraz myślałem, żeby kupić jej kwiaty albo jakiś fajny prezent, aby pokazać jej, że mi na niej zależy, ale moja mama cały czas mnie powstrzymuje. Chciałem jej nawet powiedzieć: „Zakochałem się w tobie”, tylko nie wiem, jak ona to odbierze. Czy mam jej to powiedzieć prosto w oczy? Zapytać: „Zostaniesz moją dziewczyną?”.14-latek
Upominanie
Koleżanka ma ojczyma, sporo lat młodszego od matki, która jest rozwódką. Męczy mnie myśl, że powinienem im powiedzieć. że nie żyją po Bożemu, że on powinien od niej odejść. Stałbym się, co pewne, pośmiewiskiem, nie wiem tylko, na jak dużą skalę. Jezus też poświęcił swe dobre imię dla głoszenia prawdy i nawet umarł na krzyżu, ale ja się nie boję.
Nastolatek
Przyciąganie przeciwności
Zwróciłam uwagę na brata mojej przyjaciółki, dziewczyny bardzo zdolnej. Przyszłam się do niej pouczyć i poznałam jej starszego brata. Zachwycił mnie, wiem, że też jest zdolny, ale, niestety, kompletnie zamknięty w sobie. A ja tryskam humorem. Przyjaciółka nie wie, dlaczego jej brat jest taki zamknięty. Uczymy się w jednej szkole, myślę, by jakoś go poznać. Czy warto?
Licealistka
Priorytety
Uczę się w liceum i w szkole muzycznej, która pochłania bardzo wiele mojego czasu. A już wiem z pewnością, że muzykiem nie zostaną. Chcę jednak tę szkołę zakończyć, bo to ostatni już rok . Mam trochę problemów z nawałem obowiązków, nie potrafię się zorganizować, czuję, że tracę niepotrzebnie czas.
Licealistka
Po powrocie z kolonii
„Najgorsze były wieczory, gdy już gaszono światło, a ja nie mogłam zasnąć i byłam jedną wielką tęsknotą. Płakałam w poduszkę dopóki nie zauważyłam, że koleżanki robią dokładnie to samo. Zaczęłam się śmiać, bo w każdego łóżka dobiegało wycieranie nosa. Po chwili śmiałyśmy się wszystkie i odtąd nasze wieczory były fantastyczne. Taka Marysia potrafiła kapitalnie opowiadać o swoim młodszym rodzeństwie, Kinga streszczała przeczytane książki, a Patrycja opowiadała o swoich zwierzętach. Byłyśmy rano niewyspane, ale wreszcie radosne, wyluzowane, oczekujące wieczorów.”
