wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 19776 | WYNIKÓW
Wyśmiac wyśmiewające
Klasowa elita wyśmiewa mnie. Spoglądają na mnie z politowaniem, szepczą coś, robią miny i głośno się śmieją. Trudno się na to poskarżyć, bo nic konkretnego nie robią, ale czuję się poniżona. Czasami wiem, że wyśmiewają element strojów, to znów coś wyglądzie, zachowaniu, mówieniu. Jestem tym wykończone. O normalnej rozmowie mowy nie ma, bo one uznają tylko swoje towarzystwo, a mnie i dwie dziewczyny odrzuciły.
Gimnazjalistki
Czy to problem nieśmiałości?
Poznałam kolegę z innej szkoły, więc nie widujemy się często. Ostatnio podeszłam do niego z koleżanką i zaczęliśmy rozmawiać, ale on tak jakby mówił tylko do tej koleżanki. Jak ja coś mówiłam, to patrzył się w podłogę i raz zerknąłem na ułamek sekundy. Później po jakichś 30 minutach już normalnie że mną rozmawiał, znaczy patrzył się trochę w oczy nie spuszczał wzroku tak bardzo.
Nastolatka
Życie po śmierci
Słyszałam od koleżanek o życiu po śmierci. Mówiły, że jeśli ktoś umrze rodzi się na nowo jako inna osoba. Sny to wspomnienia z poprzedniego życia. Słyszałam o takich ludziach. Wszystko co mówili, zgadzało się z wydarzeniami z ich poprzedniego życia, a przecież nigdy tam nie byli, nie znali różnych osób, a wszystko o nich wiedzieli. Czy mam wierzyć w życie po śmierci? Czy to prawda?
Beata
Bez nachalności
Wakacje mijają tak szybko, a ja ciągle mam w głowie i w sercu pożegnalny bal naszej klasy. Przetańczyłam go z jednym kolegą, było tak pięknie, ale na tym koniec. Pójdziemy do różnych szkól, ale nie mieszkamy daleko od siebie. Z każdym dniem bardziej za nim tęsknię. Wydawało mi się, że i on mnie lubi. Jednak milczy. Co mogę zrobić, by nie wyglądać na nachalną?
13-latka
Proste rozwiązanie
Jestem osobą bardzo spokojną, życzliwą, nie miałam nigdy wrogów, dobrze się uczę. Ostatnio jedna z koleżanek wyraźnie coś do mnie ma. Wiem, że źle nastawia do mnie inne osoby, że mnie obgaduje. Unika mnie, ale ja czuję jej niechęć. No i wzrasta i we mnie coraz większa niechęć przechodząca powoli w nienawiść. Żyłam spokojnie, póki ona nie zaczęła mieszać. Chciałabym się jej pozbyć z klasy.
Gimnazjalistka
Dobra rada mamy
Poznałam chłopaka. Zależy mi na nim i jemu na mnie chyba też. Powiedział, że ostatnio dużo myślał i musi mi to opowiedzieć. Jesteśmy umówieni na jutro. Czy w tym wieku mogłabym się z nim umawiać? Czy nie będę tego żałować? Rozmawiałam z mamą. Mówi, że to bardzo młody chłopak, że w tym wieku to wszystko szybko się zmienia. Żebym za wiele sobie nie obiecywała.
Gimnazjalistka
Kto rządzi w klasie?
Jedna z dziewczyn klasie uznaje się za lepszą, rządzi, chwali się itp. Jesteśmy zgrani, nie zwracamy na nią uwagi, ale ona znęca się nad jednym chłopakiem. Przyjaźnię się z nim. Nie pochodzi on z ubogiej rodziny ani nic takiego, jest wręcz klasowym "śmieszkiem". Ona go przezywa, obraża, bije. Rodzice interweniowali, ale bez skutku. Gdy próbujemy go bronić, to i nam się czasami oberwie.
Przewodnicząca
Modlitwa jest jak codzienne podlewanie ziemi, w której ukryto nasionko. Któregoś dnia ukażą się zielone listki.
Kiedyś byli szczęśliwą rodziną. Jednak gdy niespodziewanie umarł tata, mama musiała szukać pracy. Zabrała swoje dwie córki i wyjechała do Argentyny. Tam wcale nie było łatwiej. Ale pojawił się przy nich Manuel Mora. Chętny do pomocy i taki serdeczny... Pani Vicuña zgodziła się nawet, by zamieszkał u nich. Nie wiedziała, że to zły człowiek, że udaje, że jest dobry. Tylko Laura, starsza córka pani Vicuña, coś przeczuwała.
Kłopoty innej
W klasie brakuje mi koleżanek. Jesteśmy bowiem tak różne. One żyją głównie obgadywaniem, śmieją się z tematów, które mnie nie śmieszą. Aby się z nimi zakolegować, musiałabym być jak one, a mnie od plotek odrzuca. Na oazie dobrze się dogaduję, mam o kilka lat starszą dobrą koleżankę, możemy rozmawiać godzinami. Już nie wiem, czy upodobnić do dziewczyn w klasie i jak się ośmielić na spotkaniach oazowych.
Gimnazjalistka
Trwamy w przyjaźni
Bardzo się lubimy, wszyscy uważają, że pasujemy do siebie. Ale ustaliliśmy, że trwamy w przyjaźni, a coś więcej zostawiamy na później. Powiemy wszystkim, że jesteśmy parą. Oboje jesteśmy bardzo zajęci, dojeżdżamy do szkoły, w soboty zajęcia dodatkowe. Niedziele zostawiamy dla rodziny. Nie opowiadamy o tym nikomu, bo nikt tego nie rozumie. Ale jeśli jesteśmy dla siebie stworzeni, to przecież będziemy razem. Czy dobrze myślimy?
Gimnazjalistka
Najpopularniejsze
- Michał, Gabriel i Rafał
- Zaproś innych na spotkanie z Jezusem
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
- Car na rowerze do Rzymu
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Polscy motorniczowie wicemistrzami świata
- Rozpoczynamy nowy rok szkolny
- My już wysłaliśmy kartę do Papieża, a wy?
