wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 8537 | WYNIKÓW
Nie chcę klasowej Wigilii
Nie mam ochoty iść na klasową Wigilię. W tamtym roku było bardzo fajnie, ale im więcej myślę o piątku, tym mniej chcę pójść. Denerwuje mnie, że cały rok się nie znosimy i nagle jest wszystko super fajnie. Mam wrażenie, że nawet wtedy wszyscy są fałszywi. Nie uznaję czegoś takiego jak dzielenie się opłatkiem, w mojej rodzinie tego nie ma. Nie rozumiem, dlaczego koleżanki namawiają, abym przyszła, przecież to zwykłe spotkanie.
Nastolatka
Brak harmonii
Okropnie się zmieniłam, gdy tylko zaczęłam studia. Uczę się rzetelnie, pilnuje, by nie było zaległości, każdego oceniam pod kątem tego, czy znajomość z nim może mi się przydać. Zrobiłam się zimna, wyrachowana i bezduszna jak większość ludzi otaczających mnie teraz. Każdy kontakt, który nie jest interesowny, wydaje mi się stratą czasu. Naśladuję koleżanki w zachowaniu, ubiorze. Męczę się sama ze sobą.
Studentka I roku
Wzajemne oskarżenia
Tata o wszystko się mnie czepia. Co nie zrobię, to źle. Młodsza siostra zrobi coś, ale zgoni na mnie i mi się obrywa. To nie fair. Tata mówi, że nie szanuję i nie kocham rodziców. Zawsze wie wszystko lepiej i od razu wydaje wyrok. Chwali mnie, jeśli ktoś w szkole mnie pochwali i sie mną szczyci na pokaz. A w domu jest całkowicie inaczej. Mam tego dość.
Gimnazjalistka
Samotna i wyśmiana
Lubię biegać i ćwiczyć na wf, ale jak jest gra zespołowa, to się strasznie boję. Kiedy gramy na siatkówce, to jak nie przebiję piłki to koleżanki, zaraz mnie wyśmiewają i krzyczą na mnie używając nieraz wulgaryzmów. Kiedy jakaś popularna osoba w klasie przebije to tylko mówią, że nic się nie stało. Mnie nigdy nie pocieszają. Czasami chce mi się płakać na wf. Dziewczyny tak naprawdę mnie nie lubią. Udają, że lubią kiedy chcą ode mnie odpisać zadanie domowe, którego nie chce im się zrobić. Na przerwach jak próbuję do nich zagadać, to one mnie ignorują. Zawsze siedzę na przerwach sama i cicho.
Uczennica klasy IV
Niepotrzebne zamartwianie się
Mam świetnego chłopaka. Bywa on jednak zmęczony moimi problemami. Teraz np. zbliżają się 3 tygodnie naszego rozstania, bo jedziemy w różne miejsca. Ja się zamartwiam, już tęsknię, gadam o tym w kółko, a on podchodzi do tego naturalnie, jakby nie rozumiał, o co mi chodzi. Jak nad tym zapanować?
Licealistka
