wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 6145 | WYNIKÓW
Znaj swoją wartość
Niestety, dzisiaj minął mnie obojętnie, a stało się nawet coś gorszego, bo dojrzał w oddali Norę i o mało nie urwał się ze smyczy. Wróciłam spokojnie do dziewczyn a tu Paulina jak nie zacznie mnie wychwalać. Podobno Julia powinna brać ze mnie przykład. Ja nie martwię się tym, że Tytus już za mną nie szaleje. To jego strata, bo ja wiem, jaka jestem świetna.
Kolejne pokolenie
Chwilami miałam wrażenie, że powietrze aż wibruje od tajemniczych iskierek przelatujących między dziewczynami i chłopakami. Podbiegłam na chwilę do rodziców, którzy akurat wspominali swoją młodość, gdy dokładnie w to samo miejsce przyjeżdżali na rowerach z przyjaciółmi. Podobnie było z dziadkami. Tylko nikt tu dawniej nie sprzedawał lodów ani frytek i innych pyszności. Rzuciłam się w kierunku młodych zdążających po lody. Będę miała używanie, bo pewnie prawie każdy się ze mną podzieli.
Reflksje przed 17 urodzinami
Nie mam sprecyzowanych planów na swoją przyszłość. Wiem, że chcę podjąć się zawodu, w którym będę miał kontakt z ludźmi. Nie chcę narażać mojej rodziny na koszta, dlatego staram się zapomnieć o renomowanych uczelniach. Chcąc odciążyć domowy budżet, wybrałem pobliskie liceum. Mam rodzeństwo i kocham je. Nie rozumiem szufladkowania ludzi i ,,lansu'' na podstawie ukończonych uczelni czy zasobności portfela. Jeżeli będzie się ambitnym, można osiągnąć cel. Nie poddaję się, chcę być dobrym człowiekiem. Nie piję, nie palę, dlatego niektórzy znajomi patrzą na mnie z półuśmiechem. Nie przeszkadza mi to. Zastanawiałem się nad medycyną, ale najbliższy uniwersytet z tym kierunkiem jest daleko, a koszta mówią same za siebie. Mam nadzieję, że odnajdę swoją drogę. Powierzam się Matce Bożej Częstochowskiej, nie raz ratuje mnie z różnych sytuacji. Ideał ze mnie żaden. Dostałem wiele: mam kochającą rodzinę, która chce mojego dobra. Mam nadzieję, że odkryję swoje powołanie do zawodu.
17-latek
