wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2006 | WYNIKÓW
Modlitwa o zdrowie
Siostrę czekają badania. Ja nie wiem, jak się modlić, przyznam, po prostu nie wiem, próbuję. Zaczynam się po prostu wkurzać na Boga, że dlaczego, chociaż jeszcze nie wiem, co to jest. Zaufaj Panu, zaufaj Panu, ufam Mu... ale co, jeśli to coś poważnego? To co z mojego zaufania? No bo mamy ufać Bogu, tak? Ale ufać w sensie, że On wie lepiej, czy siostra powinna być zdrowy, czy nie, czy w sensie, że skoro Go proszę, żeby to nie było coś poważnego, powinnam zaufać, że to nie będzie nic poważnego?
Siostra
Brak akceptacji w rodzinie
Nikt mnie w domu nie rozumie oprócz ojca pracującego za granicą. Jestem typem samotnika, nie lubię wychodzić. Mam małe grono przyjaciół, z którymi dobrze się czuję. Rodzina uważa, że jestem zarozumiała dlatego, że nie lubię przebywać wśród ludzi. Płaczę, mam doła, bo oni mnie nie akceptują.
17-letnia samotniczka
Kto tu rządzi?
Ostatnio męczy mnie pewna rzecz. Pan Bóg wie wszystko, więc także to, co się wydarzy jutro, pojutrze, za dwa lata. Jest też w takim razie logiczne, że wie, co z nami będzie po śmierci. Czy dostąpimy Królestwa Niebieskiego? Czy 'załapiemy się' na Niebo? I tu zaczynają się schody. Bo skoro Pan Bóg wszystko o mojej przyszłości wie, to tak, jakbym nie miała na to już żadnego wpływu. Wszystko ustalone, załatwione. Teraz pozostało tylko czekać. I im więcej o tym myślę, tym bardziej mam wrażenie, że nie muszę
się już starać unikać grzechu, bo to już nic nie da. Przecież jeśli zależałoby to ode mnie, znaczyłoby to, że mogłabym zrobić inaczej niż
ustalił Pan Bóg. A to absurd! On wie WSZYSTKO! Na 100%! Czy mógłby się mylić?
Szóstoklasistka
Mnóstwo problemów
Staram się być towarzyska, lubiana, pomocna. Bardzo dużo od siebie wymagam. Dobrze się uczę, planuję studia. Mam wrażenie, że mimo wielu koleżanek nie mam przyjaciółki. Jakby ludzie się bali, że się do nich przykleję. No i brakuje mi bardzo chłopaka. Czuję się gorsza od rozpieszczonych dziewczyn..
Licealistka
Paraliżujący lęk
Nie mam zbyt dobrych ocen, chociaż bardzo się staram. Nauczyciele są dla mnie wyrozumiali i cierpliwi. Zawsze panicznie bałam się pytania, klasówek, kartkówek. Egzaminy po podstawówce i gimnazjum napisał dosyć słabo. Teraz czuję paraliżujący lęk na myśl o maturze. Czuję, że to nie dla mnie, szczególnie matematyka. Co ja mam zrobić?
Maturzystka
Najpopularniejsze
- O Frassatim „Mały Gość” pisał już prawie 90 lat temu
- Niemożliwe dokonało się dzięki Duchowi Świętemu
- Nasz Bóg nas słucha
- Załącznik #9402200
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
- Wypisz dziecko z edukacji zdrowotnej
- Opowieść o świętym synu, Karolu Acutisie
- Frassati: życie bez wiary to nie życie
