wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4919 | WYNIKÓW
Same problemy
W podstawówce byłam całkiem samotna, uznawana za dziwaczkę. W gimnazjum znalazłam dobrą koleżankę, potem dołączyła kolejna. Z biegiem czasu wszystko zaczęło się burzyć. One mnie chyba w ogóle nie słuchają, albo słyszą to, co chcą usłyszeć. Niby spędzamy razem czas, ale nie są mi bliskie. Na ostatnim spacerze tak mnie zdenerwowały, że odeszłam bez pożegnania. Nie dogaduję się również z mamą. Czuję się ograniczana przez nią, mam wrażenie że mnie nie słucha. Ciągle się kłócimy. Do tego jedna z przyjaciółek ma już chłopaka, druga kilku adoratorów, a ja?
15-latka
Szczypta zazdrości
Razem z moją koleżanką mamy wspólną pasję-jazdę konną. Zawsze dobrze się dogadywałyśmy, razem chodziłyśmy na jazdy, rozmawiałyśmy w szkole itd. Ale od kiedy zaczęła jeździć na koniu znajomych swoich rodziców i zaczęła się chwalić, jaki to wspaniały, że wczoraj jeździła na nim w terenie i że ten koń ją lubi, zrobiło mi się... sama nie wiem, jak się poczułam. Trochę zdenerwowało mnie to, że ona jest taka samolubna, że cały czas się chwali.. Zrobiło mi się smutno, bo jeżdżę tylko w weekendy w szkółce. Nie wiem, jak mam się czuć, czy cieszyć się ze szczęścia koleżanki czy dać jej mocno don zrozumienia, że bardzo się chwali i cały czas opowiada to samo.
12-latka
Wybłagane oceny
Jestem załamana moją sytuacją. Postawiłam sobie poprzeczkę dość wysoko, chce mieć oceny takie jak na semestr albo wyższe, tymczasem nie jest dobrze. W I semestrze wiele ocen poprawiałam w ostatniej chwili, coś tam wybłagałam, średnia była świetna, ale ja wiedziałam, jaka jest prawda. Rodzice pękali z dumy, dalsza rodzina gratulowała. Co będzie, jeśli niektóre oceny spadną w dół? Każda lekcja wywołuje u mnie ogromny stres. Boję się materiału z matematyki, bo chociaż siedzę i ćwiczę godzinami, nie rozumiem. Chciałabym się uczyć bez tego lęku, że mi się coś nie uda. Tymczasem klasa ma rewelacyjne oceny. Już nie mam siły. Każda gorsza ocena wywołuje u mnie nienawiść do samej siebie. Boję się gadania babci, że nie uczę się tak dobrze jak rodzice.
Licealistka
Polubić swoją szkołę
Żałuję wyboru mojego technikum. Kierunek kłóci się z moimi zainteresowaniami. Ilość materiału jest przytłaczająca i właściwie nie robię nic oprócz chodzenia do szkoły, nieudolnych prób nauki i spania. Nie znoszę zawodu, do którego ta szkoła ma mnie przygotować. Nienawidzę tego kierunku. Myślałam o tym, żeby przepisać się do liceum, ale musiałabym nadrabiać pół roku, poza tym mam ciężki charakter i myślę ze po prostu bym się nie zaaklimatyzowała. Lubię moją klasę. Cale życie marzyłam żeby robić coś związanego z muzyką, ale przez własną głupotę i strach nie poszłam nawet do szkoły muzycznej. Został mi wokal, ale jestem strasznie nieśmiała i nie lubię wystąpień publicznych.
17-latka
Przygotować się na "atak"
Nie zauważałam, że przyjaciółka mnie niszczy i wykorzystuje, bo myślałam, że o to chodzi w przyjaźni, że jej zachowanie jest normalne. Szydziła z mojego wyglądu, okazywała dumę, że sytuacja w jej rodzinie jest dobra, a u mnie ciężko. Musiałam za nią pisać drobne sprawdziany, bałam się, że jeśli się sprzeciwię, to powie w klasie o problemach z moim ojcem. Wreszcie zaprzyjaźniłam się z inną dziewczyną, ale zbyt szybko podałam jej anonimowe konto, gdzie pisałam o swoich problemach. No i wybuchła afera, że niby dawną przyjaciółkę oczerniałam i jej mamę też. Udało mi się sprawę wyjaśnić, ale jest zawistna i szybko nie odpuści. Jak mam się zachować kiedy po raz kolejny "zaatakuje"?
16-latka
Najpopularniejsze
- Załącznik #9220864
- Alicja w krainie cudów
- Plakat
- Majowy "Mały Gość" już w sprzedaży
- Bazylika św. Pawła za Murami w Rzymie
- 7 maja odbędzie się konklawe
- Papież Franciszek i "Mały Gość"
- Tu zaczęła się Polska
- Zamek w Łęczycy
- Ci, co są w niebie, są bardzo blisko. Bliżej niż wtedy, kiedy z nami żyli na ziemi.
