wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5609 | WYNIKÓW
Trzeba się bronić
Moja koleżanka, z którą przyjaźnię się od I klasy bardzo się zmienia. O byle co się obraża, robi miny, że ja niby coś głupiego mówię i ona się tym męczy. Ciągle ją za coś przepraszam, ale i tak znowu się gniewa i wyraźnie oczekuje przeprosin. Już sama nie wiem, za co, bo w zasadzie według niej wszystko robię, mówię źle. Nie lubię się kłócić, nie potrafię się bronić ani powiedzieć komuś przykrą prawdę.
Czwartoklasistka
Nie minęło
Zakochałam od początku 6 klasy, staliśmy się parą, ale po kilku miesiącach zerwaliśmy. Odtąd nic nie jest tak jak zaledwie rok temu. On niby strasznie się popisuje, jest wiecznie wesoły i ma wiele przyjaciół, to w środku wiele smutku. Czasem daje mi sygnały że jeszcze o mnie nie zapomniał. Ja też coś do niego nadal czuję, ale nie wiem co to.
13-nastolatka
Jak ich przekonać?
Ostatnio zainteresowałam się harcerstwem. Koleżanka mnie już od dawna zachęcała. Zabrała mnie na pielgrzymkę. Poznałam jej zastęp, świetne dziewczyny. Teraz jedna z nich wyprawia urodziny. Rodzice nie chcę mnie puścić. Mówią, że nie mam się angażować, bo "nie mam czasu" i jeszcze gdybym miała chodzić na zbiórki to w ogóle. Co mam zrobić? Być cały czas totalnie załamana?
Załamana
Brak radości
uczestniczę w szkole animatora Ruchu Światło – Życie, ale zastanawiałam się, czy nie zrezygnować , bo ciężko mi to pogodzić nauką. Napisałam o tym animatorce prowadzącej szkolenie. Ona odpisała, że na pewno to wszystko pogodzę i wymieniła rzeczy, które ona robi. Wspomniała też , że jej zamiarem jest, abym w tym roku pojechała jako animatorka na oazę dla dzieci. Oznaczałoby to dla mnie miesiąc poza domem, bo zaraz potem mam kolejny wyjazd na 2 tyg. Nie umiem zajmować się dziećmi i w ogóle sobie tego nie wyobrażam. Chciałam sobie trochę odpocząć i zacząć uczyć się do olimpiady. Ale oczywiście Bóg wszystko może itd. Wyglądałoby też na to , że nie potrafię poświecić czasu dla Niego, a na naukę potrafię. Dziś szukałam odpowiedzi w Piśmie Świętym i natrafiłam na fragment o tym, jak Jezus mówi Piotrowi, żeby pasł Jego baranki. Nie wiem kompletnie, co mam robić. Jest jeszcze jedna sprawa: nie potrafię znaleźć w życiu radości. Wszystkie dni są do siebie podobne, nie mam czasu, by poczytać ciekawą książkę albo obejrzeć filmu. Nie zależy mi też na kontaktach z osobami z mojej klasy, usprawiedliwiam się zmęczeniem. Napisałabym, że jestem uzależniona od nauki, ale nie wiem , czy to możliwe. Chodzę do szkoły językowej , gram na instrumencie, chodzę na spotkania oazowe. Mieszkam na wsi, więc muszę dojeżdżać. Wiem, że to nie jest dużo, ale to wypełnia cały czas. Uczę się dużo i ciągle, nie potrafię tego nie robić. Przygotowuje się do jednego konkursu, a nauczycielka innego przedmiotu mówi ,że to nie jest ważne i powinnam uczyć się do przyszłorocznej olimpiady. Nie mam prawie żadnej satysfakcji z tego , co robię.
Licealistka
