wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 543 | WYNIKÓW
Trudno jest być samotnym
Dokoła coraz więcej par, a ja sama. Kolejne zauroczenie okazało się pomyłką. Pisaliśmy do siebie, były spacery, żarty, miły czas, ale okazało się, że ma dziewczynę. Dobrze, że mam bardzo bliskiego przyjaciela, który jest dla mnie jak brat. Ale oprócz tego tak bym chciała, by pojawiła się ta iskra, która rozpala serce...
Licealistka
Za dużo samokrytyki
Za dużo samokrytyki
Dochodzę do wniosku, że jestem beznadziejny. Startowałem w kilku konkursach, ale nie doszedłem zbyt daleko. Porażka. Oceny mam bardzo dobre, nauczyciele mnie chwalą, uczę się bez wysiłku, ale konkursy nie wyszły. W sporcie też nie jestem mistrzem, chociaż kilka dziedzin lubię i staram się je doskonalić. Nie jest to piłka nożna, więc w męskim rankingu nie stoję w szkole wysoko. Z dziewczyną mi się nie układa, ona nawet nie wie, że mi się podoba, bo nie mam śmiałości do niej zagadać. Nawet z przyjacielem mniej się widuję, bo komputer zajmuje sporo czasu. No i w takiej beznadziei minął semestr.
Szóstoklasista
Szczypta zazdrości
Razem z moją koleżanką mamy wspólną pasję-jazdę konną. Zawsze dobrze się dogadywałyśmy, razem chodziłyśmy na jazdy, rozmawiałyśmy w szkole itd. Ale od kiedy zaczęła jeździć na koniu znajomych swoich rodziców i zaczęła się chwalić, jaki to wspaniały, że wczoraj jeździła na nim w terenie i że ten koń ją lubi, zrobiło mi się... sama nie wiem, jak się poczułam. Trochę zdenerwowało mnie to, że ona jest taka samolubna, że cały czas się chwali.. Zrobiło mi się smutno, bo jeżdżę tylko w weekendy w szkółce. Nie wiem, jak mam się czuć, czy cieszyć się ze szczęścia koleżanki czy dać jej mocno don zrozumienia, że bardzo się chwali i cały czas opowiada to samo.
12-latka
Wybłagane oceny
Jestem załamana moją sytuacją. Postawiłam sobie poprzeczkę dość wysoko, chce mieć oceny takie jak na semestr albo wyższe, tymczasem nie jest dobrze. W I semestrze wiele ocen poprawiałam w ostatniej chwili, coś tam wybłagałam, średnia była świetna, ale ja wiedziałam, jaka jest prawda. Rodzice pękali z dumy, dalsza rodzina gratulowała. Co będzie, jeśli niektóre oceny spadną w dół? Każda lekcja wywołuje u mnie ogromny stres. Boję się materiału z matematyki, bo chociaż siedzę i ćwiczę godzinami, nie rozumiem. Chciałabym się uczyć bez tego lęku, że mi się coś nie uda. Tymczasem klasa ma rewelacyjne oceny. Już nie mam siły. Każda gorsza ocena wywołuje u mnie nienawiść do samej siebie. Boję się gadania babci, że nie uczę się tak dobrze jak rodzice.
Licealistka
Polubić swoją szkołę
Żałuję wyboru mojego technikum. Kierunek kłóci się z moimi zainteresowaniami. Ilość materiału jest przytłaczająca i właściwie nie robię nic oprócz chodzenia do szkoły, nieudolnych prób nauki i spania. Nie znoszę zawodu, do którego ta szkoła ma mnie przygotować. Nienawidzę tego kierunku. Myślałam o tym, żeby przepisać się do liceum, ale musiałabym nadrabiać pół roku, poza tym mam ciężki charakter i myślę ze po prostu bym się nie zaaklimatyzowała. Lubię moją klasę. Cale życie marzyłam żeby robić coś związanego z muzyką, ale przez własną głupotę i strach nie poszłam nawet do szkoły muzycznej. Został mi wokal, ale jestem strasznie nieśmiała i nie lubię wystąpień publicznych.
17-latka
Najpopularniejsze
- Dobry dzień na przeskoczenie barier
- Zrób porządek
- Mamy do Mamy
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
- Dołącz do dzieci z całego świata
- Milion dzieci modli się na różańcu
- Andrzej Pluta. Ojciec czy syn?
- Tajny tunel otwarty
- Mama zawsze przychodzi. Trzeba tylko wołać wytrwale.
