wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 95 | WYNIKÓW
"Uczulenie" na gimnazjalistów
Od niedawna mam „uczulenie na ludzi”. Głównie chodzi mi tutaj o gimnazjalistów. Np. jeśli na ławce siedzi kilku gimnazjalistów, a ja tamtą drogą idę np. do sklepu, to wolę iść dłuższą drogą niż przechodzić
koło nich. Jeśli już koniecznie muszę przejść, to jestem strasznie spięta. Przypuszczam, że tak mi sie dzieje dlatego, że 2,3 lata temu często mnie wyzywano. Nie wiem już, jak się z tego ''wyleczyć''.
Prawie 12-latka
Trudna sprawa
Od małego byłam niezwykle radosna, otwarta, odważna. Uwielbiałam towarzystwo. W szóstej klasie zamknęłam się, miałam jedną przyjaciółkę, której wszystko poświęciłam i rozmawiałam tylko z nią. W pierwszej gimnazjum miałam znajomych, z którymi tylko pisałam. W drugiej klasie mój sztuczny kontakt z innymi się pourywał, zostało tylko parę przyjaciółek. Już nie potrafię zagadywać do kogokolwiek, boję się zapytać o drogę na ulicy, kasjerki o cokolwiek, kolegów i koleżanek o lekcje. Cały czas zastanawiam, co ta osoba pomyśli, jak się popatrzy. Czasem czuję, że wszyscy mnie nienawidzą, że im przeszkadzam i ich denerwuję.
16-latka
Uwagi starszego kolegi
Droga Odrzucona! Nie załamuj się. Piszesz, że się z Ciebie śmieją. Ze mnie też się śmiali. Jednak kilka osób powiedziało mi, jak bardzo im zaimponowałem tym, że się nie wstydzę wprost mówić o swoich poglądach. Podejrzewam, że i Ty także niejednemu imponujesz, a zaufaj mi: sztuką jest zaimponować czymś pozytywnym, banalne jest zaimponować czymś głupim.
Student
