wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1915 | WYNIKÓW
Brygida Grysiak
Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia [z tego świata], Jezus postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. (...) Przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy. Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: „Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?”. Lecz On odwróciwszy się, zabronił im. I udali się do innego miasteczka. Łk 9,51-56
Sprzeczne sygnały
Kolegowałam się z pewnym chłopakiem. Miły, uprzejmy, inteligentny i pobożny, zawsze uśmiechnięty, udziela się w Kościele. Pisaliśmy ze sobą, rozmawialiśmy. W końcu poczułam, że zaczyna mi się podobać. Nie chciałam z nim chodzić, na to za wcześnie. On dawał ogólnie znaki, które ja ostentacyjnie ignorowałam. Wtedy przestał ze mną pisać. Ale gdy go spotkałam, zachowywał się jak dawniej. Chciałabym z nim porozmawiać, lecz widujemy się niezwykle rzadko. Totalnie nie rozumiem jego zachowania.
16-latka
Marzenia o ideale
Bardzo chciałabym poznać jakiegoś chłopaka, który byłby dla mnie oparciem, wspierał w trudnych chwilach, który by mnie docenił. Nie mam problemu z rozmową z kumplem z klasy, lecz jeśli mam rozmawiać z jakimś obcym chłopakiem-chowam się, uciekam. Moje dobre koleżanki zawsze miały powodzenie u chłopców. Pocieszałam je w chwilach miłosnych niepowodzeń i starałam się cieszyć z ich sercowych sukcesów. Zawsze traktowały mnie jako twardą, poważną dziewczynę, która nie ma uczuć.
Nastolatka
Zmień nastawienie
Jestem osobą głęboko wierzącą i denerwuje mnie zachowanie rówieśników, ich lekceważenie dla spraw wiary. Gdy porównuję się do koleżanek, to mam wrażenie jakbym nie była stąd, lecz zesłana jak Jezus jako anioł dla innych. Pomagam jak mogę i nie chcę być jak te dzieci, co mają w nosie bycie Dzieckiem Bożym i nie chce im się ruszyć do Kościoła, poczuć miłość Ojca i zobaczyć coś więcej niż fizyczną materię.
11-latka
Oczekiwanie na pytanie
Przyjaźnię się z kolegą z klasy, bardzo wartościowym i mądrym chłopakiem. Nawet jestem zauroczona. Czy on też, tego nie wiem, ale coraz bardziej wszystko na to wskazuje. Lecz o nic jeszcze nie zapytał. Niestety, moja przyjaciółka to ładna i popularna dziewczyna, która prowadzi ranking chłopaków, których zdobyła. Z nim jeszcze nie chodziła, więc zacznie działać. Póki co wypytuje mnie, o czym rozmawiamy, co nas łączy. Boję się, że on padnie jej ofiarą, ale nie rozumiem, dlaczego wybrał mnie.
Gimnazjalistka
Wykorzystanie usłużnej
Dzięki mojej ciężkiej pracy mam świetne wyniki w nauce. Już próbowałam podejść nieco luźniej do obowiązków, ale nie potrafię. Daję sobie jednak z tym radę, lecz gorzej z rówieśnikami. Jestem coraz bardziej wykorzystywana, a coraz mniej szanowana. Ostatnio, gdy zapytałam, dlaczego koleżanka bez pytania wzięła mój zeszyt, by spisać zadanie, rzuciła mi go w twarz. Staram się być pomocna, ale chyba przesadziłam, bo rozleniwiłam wiele osób. Lubię w zasadzie wszystkich, ale chyba powinnam coś zmienić.
Licealistka
Bóg nie milczy
Nie odczuwam działalności Boga w moim życiu. Wiem, że ma dla mnie przygotowany plan, jednak jakoś codziennie nie mogę go doświadczyć. Bardzo się staram o wakacyjną pracę, lecz ciągle słyszę odmowy. Rodzice każą oszczędzać każdy grosz, bo budujemy dom. Czyli nie będzie żadnego, nawet małego wyjazdu. Nie wiem, czy kiedyś będę mogła studiować. Rzeczy materialne, które można by posiadać, przytłaczają moją radość z życia codziennego. Proszę Boga o pomoc, a On milczy.
Nastolatka
Czego on chce?
Jestem pewna, że iskrzyło między nami, że to nie były tylko koleżeńskie relacje. Podkreślał, że jestem wyjątkowo mądra, gratulował sukcesów. Nagle dowiedziałam się, że on ma dziewczynę. Bolało. Lecz on nadal szuka ze mną kontaktu, podtrzymuje długie rozmowy, chce spotkań. Bardzo lubię jego dziewczynę, nie chcę rozbijać ich związku. On twierdzi, że ona wie o naszych rozmowach. Zależy mi na nim, ale nie chcę jej krzywdy i nie rozumiem, o co mu chodzi.
16-latka
Argumenty dla rodziny
Kończy się drugi rok w gimnazjum, a ja mogę nie mieć paska. Bardzo solidnie w tym roku pracowałam, ale już się ukształtowały moje zainteresowania, uwielbiam biologię, chemię, nawet fizykę. Lecz nad historią zasypiam, nie wchodzi do głowy i zawaliłam kilka sprawdzianów. Grozi mi trója. Moje wypracowania w polskiego też nie są wybitne. Chyba lepiej, jeśli już przygotuję rodzinę na to, że paska nie będzie. Co im powiedzieć?
Gimnazjalistka
