wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 5772 | WYNIKÓW
Czy homoseksualizm to grzech?
Gdy chłopak zakocha się w chłopaku lub dziewczyna w dziewczynie, a są dobrymi ludźmi, to postępują zgodnie z Pismem Świętym? Czy pójdą do nieba? Mnie osobiście wydaje się, że miłość to miłość i każdy ma prawo być sobą, jednak moja koleżanka uważa, że to ciężki grzech i homoseksualizm powinien być tępiony. Może Ksiądz mógłby mnie trochę naprowadzić. Pozdrawiam z całego serca, Alex
Zakochana po uszy
Zakochałam się po uszy w koledze z klasy. Strasznie mi na nim zależy i wiem, że on też mnie lubi. Ale nie wiem, co zrobić, żeby mną też się zainteresował. Staram się z nim często rozmawiać, ale tylko czasem się udaje, bo czasem jest w jakiejś grupce i jestem wtedy zdezorientowana, a mamy trochę wspólnych tematów i największym z nich jest harcerstwo. Raz nawet rozmawialiśmy ze sobą całą przerwę! Liczę na dobrą radę.
14-latka
Bezmyślne zachowania
Koledzy w mojej klasie to chłopcy bardzo żywi- nieustanne bójki, wygłupy, lekceważenie nauki, tylko zabawa. Jestem inny i z tego powodu mi dokuczają. Mam bardzo dobre oceny, nauczyciele mnie chwalą, przez co sytuacja jest tylko gorsza. Nie zmienię się dla nich, ale przecież w niczym im nie przeszkadza, to oni śmieją się ze mnie, wyzywają, krzyczą głośne uwagi, krytykują pracowitość. Jestem zmęczony sposobem traktowania mnie przez kolegów.
12-latek
Nie jesteś straszny
Modliliśmy się gorąco w naszej wspólnocie i ja miałam w sercu ją, naszą relację. Wiem, że ona, sporo młodsza, nie chce poważnej relacji, ale nie potrafię z niej zrezygnować. Niby pogodziłem się, że jesteśmy po prostu na stopie koleżeńskiej, ale przeżywam wszystko, co jej dotyczy. No i po modlitwie pogadała ze mną jedna z moich dobrych koleżanek. Powiedziała krótko, że moja ukochana jest zmęczona naszą relację. Jestem straszny! Chcę dla niej dobrze, a wychodzi źle. Mam siebie dosyć.
Licealista
Sprawiedliwa ocena
Pod koniec roku szkolnego nie byłam pewna oceny z wuefu. Przez cały rok bardzo się starałam, zawsze miałam strój, ćwiczyłam lub grałam najlepiej jak mogłam. Nie jestem mistrzem sportu, przeżywałam chwile upokorzenia, gdy podczas wybierania drużyn czekałam najczęściej do końca. Nauczycielka doceniła moje chęci, dała mi 5. Wtedy koleżanka w szatni zaraz mi powiedziała, że to niesprawiedliwe, że ona też powinna mieć 5, bo jest ode mnie lepsza. A ona lekceważyła mecze, ćwiczenia. Jeszcze na początku wakacji o mnie plotkowała. Mówi, że jestem gruba, a ja mam tylko taką masywną budowę, kilogramy w porządku. Jest mi przykro.
12-latka
Za wysoki poziom?
Od września chodzę do liceum. Bardzo się cieszyłam, bo dostałam się na wymarzony profil (humanistyka). Niestety minusem jest to, że szkoła jest bardzo daleko od mojego domu i muszę mieszkać w internacie z 8 dziewczynami w pokoju. Po upływie miesiąca boję się też, że nie dam rady. W moim gimnazjum był niski poziom nauczania, a tutaj mają bardzo duże wymagania. Po drugie bardzo przejmuję się wszystkim i często się stresuje albo mam pesymistyczne myśli. Pracuje trochę nad tym, ale nie zawsze mi to wychodzi. Po trzecie jestem troszkę nieśmiała i nie wiem czy koleżanki mnie polubią. Może ma Pani jakieś rady?
Licealistka
Bez nieśmiałości do liceum
Od zawsze byłam bardzo nieśmiała, wręcz chorobliwie. Boję się zagadać do ludzi, nawiązać nowe relacje, a niedługo idę do szkoły średniej i chciałabym coś z tym zmienić.
Boję się odezwać na lekcjach, nawet jak coś wiem, bo wydaje mi się, że klasa będzie się ze mnie śmiała, ewentualnie odpowiadam bardzo cichutko. Gdy ktoś mnie o coś spyta, rumienię się i pokrętnie odpowiadam bez ładu i składu. Nawet boję się patrzeć ludziom w oczy, czuję się wtedy skrępowana. Mam tylko kilka bliskich osób, wśród których zachowuję się normalnie, nagle tryskam energią, jestem wygadana, zabawna i przebojowa.
Gimnazjalistka
Krzyk o modlitwę?!
Dzielę pokój z siostrą, mimo różnych konfliktów w miarę się dogadujemy. Bliskie wiekiem, obie chodzimy na oazę, jesteśmy rodziną religijną. Problem pojawia się każdego wieczoru. Chcę się modlić w samotności i wpadam w furię, gdy siostra nagle wchodzi. Krzyczę wtedy, wyrzucam ją, ona protestuje i kolejna awantura. Czy nie mam prawa do chwili samotności? Z drugiej strony boję się, że takie zachowanie jest wyparciem się Boga. Bo ja nie potrafię jej powiedzieć, że potrzebuję trochę czasu na modlitwę.
Licealistka
Najpopularniejsze
- Maryja wolna od grzechu pierworodnego
- Odnaleźć odwagę
- Kopalnia soli " Kłodawa "
- Roraty 2025 - Warszawa-Tarchomin
- Już jest adwentowy "Mały Gość"
- Roraty z Papieżem i "Małym Gościem"
- Ulubione filmy papieża
- Rusza polska sztafeta Betlejemskiego Światła Pokoju
- Są najdłużej żyjącym małżeństwem na świecie
- Adwent i święta szybko miną. Tęsknota pozostanie. Do końca życia.
