wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1919 | WYNIKÓW
Czego naprawdę potrzebują nasze dzieci? Historia programu, który zmienia polską edukację
Siedmioletnia Zosia wraca ze szkoły i pyta mamę: „A co to znaczy być dobrym człowiekiem?" Mama zastanawia się przez chwilę. Wie, że odpowiedź jest ważna, ale jak ją przekazać tak, żeby córka naprawdę zrozumiała? Jak wytłumaczyć, czym jest uczciwość, kiedy wszędzie widzi kłamstwa? Jak mówić o przyjaźni, gdy rówieśnicy często ją zdradzają? Jak nauczyć odwagi w świecie pełnym strachu?
Kolędowanie to wielka sprawa. Tylko odważni to potrafią
Kolędowanie to zwyczaj stary jak świat. No, może trochę przesadzam, ale w każdym razie to nic nowego. Szczególnie u nas w Polsce, w okresie Bożego Narodzenia ludzie przebierali się, chodzili od domu, pukali od drzwi do drzwi, śpiewali i odgrywali małe przedstawienia o narodzeniu Jezusa. Jedni przychodzili z gwiazdą albo z szopką, niektórzy z turoniem, a nawet z bocianem i kozą.
Rodzice jak worek treningowy
Sama się na siebie złoszczę, że wyżywam się na rodzicach. Wiem, że to ja mam problem. Jestem po cichu i w tajemnicy zauroczona w koledze z treningów. Teraz są wakacje, nie widuję go, więc stałam się bardziej nerwowa i wybuchowa. Sama obecność rodziców mnie drażni, a gdy dopytują, to wybucham. Skąd we mnie tyle złości? Żeby było jeszcze dziwniej, to moi rodzice specjalnie się tym zachowaniem nie przejmują.
15-latka
Opieka nad siostrą
Jestem maturzystką, świetnie się uczę i mam ambitne plany związane ze studiami. Sytuacja rodzinna jest jednak taka, że malutka siostra jest pod moją opieką przez sporo godzin dziennie i nie można tego zmienić. Za rok, gdy wyjadę, będzie to załatwione, teraz się nie da. Nie narzekam, rozumiem, że nie mogę być na wielu imprezach, że rodzina musi sobie pomagac, ale boję się, czy ogarnę to wszystko. Wiem, że nie można mi pomóc, ale może jednak?
Maturzystka
Przezwyciężyć pesymizm
Wszystko widzę w czarnych kolorach, we wszystkim znajduję czarną stronę. Przeszkadza mi to. Inni się jakoś tym wszystkim tak nie przejmują, wiedzą, że będzie dobrze - chodzi mi o rówieśników. Ja wiem, że powinnam być uśmiechnięta, wesoła, ale trudno takim być, skoro dookoła widzi się same problemy. Co mam zrobić, aby jakoś zmienić to swoje podejście do szkoły, nauki i ogólnie życia?
Nastolatka
Tsunami problemów
Denerwują mnie bracia, konflikty z rodzicami, brak sympatii w klasie. Chłopak, którego kocham, kompletnie mnie nie widzi, a do tego ciągła krytyka ze strony wszystkich znajomych, brak urody. Nie wytrzymam tego dłużej! Owe problemy są jak stado komarów: nie da się od nich odpędzić. Te kłopoty wzrosły do tego stopnia, że myślę już tylko o samobójstwie. Ratunku!
Załamana czwartoklasistka
Najpopularniejsze
- Kopalnia soli " Kłodawa "
- Światowy Dzień Pluszowego Misia
- Czego naprawdę potrzebują nasze dzieci? Historia programu, który zmienia polską edukację
- Nie daj się zwieść
- Bądźmy gotowi
- Papież w podróży
- Czy mnie słychać?
- Czasy ostateczne
- Czy biorę do ręki Pismo święte?
- Roraty 2025: Z papieżem Leonem czekamy na Jezusa
