wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 905 | WYNIKÓW
Gorzej być nie może
Jestem bardzo samotna. Nie mam przyjaciółkiani nawet koleżanek. W klasie jestem brzydkim kaczątkiem i zawsze tak było i będzie. Jestem bardzo zakompleksiona i brak mi pewności siebie. Jestem wysoka i według mnie brzydka. Chciałabym być taka jak inne dziewczyny, chodzić na zakupy ze znajomymi, bawić się, ale problem w tym, że nie potrafię się otworzyć i jak coś powiem, to zawsze boje się, że ktoś to wyśmieje. Nie mam pasji ani zainteresowań. W szkole idzie mi przeciętnie, a w domu nie czuje się dobrze, bo zawsze są
o coś kłótnie. Czasem nie mam ochoty już żyć. Niech mi pani pomoże.
15-latka
Przed studniówką
Zbliża się studniówka i marzyłam, żeby iść z pewnym kolegą. Na klasowej liście zadeklarowałam, że pójdę sama. Znajomi próbowali uszczęśliwić mnie na siłę, ale byłam uparta. On też mnie wypytywał, zarzucił, że mam za duże wymagania, potem kręcił, że nie ma z kim iść. Ale ja wyznaję tradycyjne sposoby zachowań i uważam, że to chłopak ma zapraszać. Udało się, bo wreszcie ten wymarzony mnie zaprosił. Wróciłam do domu cała w skowronkach. Nauczyłam się mówić: „Panie Boże Ty wiesz, że ja bym chciała iść z nim, że mam swoje wymagania, że chcę takiego prawdziwego dżentelmena itp. ale nie moja lecz Twoja wola”.
Maturzystka
Mimo nieśmiałości
Pół roku temu na korytarzu w szkole zauważyłam przystojnego chłopaka. Spodobał mi się. Przez wakacje szukałam go w Internecie i znalazłam go. Wiem już jak się nazywa, ile ma lat, do której klasy chodzi, jakie ma zainteresowania, gdzie mieszka, znam jego plan lekcji i zawsze staram się być tam gdzie on ma lekcje, tylko jeszcze nigdy do niego nie zagadałam. Wstydzę się. Chciałam go zaprosić do znajomych na Fb, ale też się wstydzę. Kiedy na niego popatrzę i on popatrzy, to odwracam wzrok. Jak się nie wstydzić? Jak stopniowo go poznawać, żeby on pierwszy zagadał? Bo na korytarzu on tez na mnie często patrzy i odwraca wzrok jak ja popatrzę. Chciałabym, żeby coś z tego wyszło...
15 latka
Szczypta zazdrości
Razem z moją koleżanką mamy wspólną pasję-jazdę konną. Zawsze dobrze się dogadywałyśmy, razem chodziłyśmy na jazdy, rozmawiałyśmy w szkole itd. Ale od kiedy zaczęła jeździć na koniu znajomych swoich rodziców i zaczęła się chwalić, jaki to wspaniały, że wczoraj jeździła na nim w terenie i że ten koń ją lubi, zrobiło mi się... sama nie wiem, jak się poczułam. Trochę zdenerwowało mnie to, że ona jest taka samolubna, że cały czas się chwali.. Zrobiło mi się smutno, bo jeżdżę tylko w weekendy w szkółce. Nie wiem, jak mam się czuć, czy cieszyć się ze szczęścia koleżanki czy dać jej mocno don zrozumienia, że bardzo się chwali i cały czas opowiada to samo.
12-latka
Najpopularniejsze
- O Frassatim „Mały Gość” pisał już prawie 90 lat temu
- My już wysłaliśmy kartę do Papieża, a wy?
- Nasz Bóg nas słucha
- Zawsze pamiętajmy o Jezusie
- Kiedy wspominać będziemy świętych Acutisa i Frassatiego?
- Uśmiechnij się do kogoś, kogo nie lubisz
- Załącznik #9402200
- Katowice mają nowego arcybiskupa
- Wyślij kartę urodzinową papieżowi Leonowi
- Papieżowi brakuje prowadzenia samochodu
