wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4325 | WYNIKÓW
Niepweność
Bardzo zależy mi na koleżance. Niestety, nim się ośmieliłem zagadać, zaczęła chodzić z innym chłopakiem. Obserwowałem ich, życzyłem jej radości, ale wcale nie byli dobrą parą, już się rozstali. Należymy do grupy przyjaciół, często się widzimy i mam wrażenie, że ostatnio ona szczególnie ciepło wita się ze mną, przytula się niby na wesoło, koleżeńsko, ale chyba nie do końca. Ona jeszcze na krótko wyjeżdża, ale potem czeka nas wspólny wyjazd z całą naszą grupą. Ciągle się zastanawiam, czy ona mnie lubi tak jak ja ją.
17-latek
Za chłopakiem do gimnazjum?
Bardzo podoba mi się kolega z klasy. Niestety, kilku dziewczynom o tym powiedziałam, zapytał też kolega, przyznałam się i zrobiło się spore zamieszanie. Bo raz się wypierałam, to znów przyznawałam. On, jakby obrażony, nawet na mnie nie spoglądał przez długi czas. Teraz odezwie się w naturalny sposób, jak to kolega z klasy, ale mimo wszystko chyba mnie unika. Z tego powodu jest mi bardzo smutno, trudno o dobry humor. On jest najlepszym uczniem i zastanawiam się, czy nie iść do tego gimnazjum, które on wybiera. Może wtedy mam jakieś szanse na to, że kiedyś będziemy razem? Chociaż jak dam sobie radę z nauką?
Szóstoklasistka
Cierpliwości
Nasza rodzina zaprzyjaźniła się z inną rodziną, brat często spotyka się z ich synem, a ja się chyba zakochałam. To taki energiczny i radosny chłopak. Do tego głęboko wierzący, uczciwy. Jest zawsze duszą towarzystwa. Wiem, że mama tego chłopaka powtarza mu, że byłabym idealną synową. On, owszem jest dla mnie miły, ale żadnych sygnałów nie odbieram. Jak dyskretnie zwrócić na siebie uwagę? Bo to przecież chłopak powinien się starać o dziewczynę. Poza tym, jestem nieśmiała, nie umiałabym zagadać pierwsza.
Nastolatka
Rodziców się nie przekonuje
Na to, że rodziców nie trzeba przekonywać do swoich racji, bym nie wpadła, mimo że dostrzegam, że w jakiejkolwiek sprawie - czy mojej czy rodzeństwa – to przekonywanie niewiele daje. Czasem dużo daje spokojna rozmowa. Jak to w domu. Nie ma jednej recepty. Dziwne, że tego wcześniej nie dostrzegłam. Nie doszłoby do wielu bezsensownych kłótni. Nieraz trzymałam język za zębami czysto intuicyjnie. Pomogła mi Pani rozwiązać właśnie jeden z problemów mojej koleżanki. Zapomniałam o tej najprostszej metodzie, jaką jest rozmowa. Dziękuję raz jeszcze.
16-latka
