wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4701 | WYNIKÓW
Szczerość wobec siebie
Chłopak, w którym byłam zakochana, jest teraz z inną dziewczyną. A ja chcę naprawić to, co było między nami wcześniej oraz bardziej wzmocnić przyjaźń. Próbuję małymi kroczkami i chyba jestem na dobrej drodze. Chciałabym jeszcze tylko porozmawiać z nim o tym, co się działo w trakcie jak byliśmy ze sobą. Chciałabym usłyszeć jakieś wyjaśnienie z jego strony. Jest dla mnie bardzo ważny i chcę, żeby był szczęśliwy. Miło by było, żebym jako dobra przyjaciółka była jednym z powodów jego szczęścia.
14-latka
Zmiana w nastawieniu
Zawsze nudziłam się w szkole, nikt mnie nie lubił, nie miałam przyjaciół. W tym roku doszła do
naszej klasy nowa dziewczynka. Zaprzyjaźniłyśmy się. Byłam szczęśliwa. Ale od niedawna zaczęła się zadawać z trzema innymi, niemiłymi dziewczynkami. Jestem zdruzgotana, nie mam pojęcia co zrobić. Nie dość, że te trzy wcześniej mi już dokuczały, to teraz jeszcze ona. Stała się dla mnie niemiła, opryskliwa, jakby nie chciała mnie znać. Pewnie one nagadały o mnie jakieś bzdury. Jest mi bardzo przykro.
10-latka
Paniczny lęk
Jak się pozbyć panicznego strachu przed Niebem i tym, czy coś będzie w nim 'dozwolone' czy nie? Od kilku tygodni mam taką jakby obsesję, że wszystko kontroluję i cenzuruję, tak żeby 'pasowało' do Nieba, czepiam się nawet najmniejszych szczegółów. Mam wrażenie, że moja wiara jest letnia i nie wiem jak ją rozbudzić tak, żeby znów czuć Boga przy sobie. Czasami dochodzi też lęk o to, czy ja w ogóle do tego Nieba trafię. Wydaje mi się, że to jest pycha, że tak wszystko kontroluję. Gubię się w tym wszystkim.
Zagubiona
Dwie do jednego
Na tegorocznej oazie wakacyjnej poznałam pewnego chłopaka. Od razu mi się spodobał. Może nie był najwyższej urody, ale miał to coś, co sprawiało, że potrafiłam go pokochać. Robiłam dosłownie wszystko, żeby ukryć moje uczucie. Aż nagle przyjaciółka powiedziała mi, że się w nim chyba zakochała. Wtedy zaczęłam płakać. Ale zrozumiałam, że dobro mojej przyjaciółki jest najważniejsze i starałam sobie wybić go z głowy. Ale nie potrafiłam. Przyznałam się przyjaciółce. Starała się mnie pocieszyć i mówiła, że głos serca nie jest od nas zależny. Chyba nie jestem warta jej przyjaźni.
13-latka
