wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 505 | WYNIKÓW
W każdym znajduje się przynajmniej odrobina dobra. Trzeba je tylko odnaleźć.
Śniło mi się, że jestem blisko swego domu, na olbrzymim placu zabaw, gdzie bawiły się gromady dzieci. Jedne śmiały się wesoło, inne przeklinały. Tak byłem tym zdenerwowany, że wpadłem między nich i waląc gwałtownie pięściami próbowałem ich pohamować. W tym momencie ukazała mi się postać. Mężczyzna. Miał na sobie spływający do ziemi płaszcz, a z twarzy promieniowało takie światło, że nie mogłem na niego patrzeć.
Wciąż pamiętam....
Wciąż pamiętam, jak było mi ciężko, gdy tu pewien kolega dał mi kosza, tu, jakiś czas później, drugi nie wykazywał zainteresowania, kolejny chciał tylko przyjaźni, z jeszcze innym to ja nie chciałam niczego poważniejszego. I tak to się toczyło, dokładnie 4 lata, całe gimnazjum, pierwsza klasa liceum, przepłakane noce, stany depresyjne (ciężki jest
żywot wrażliwca) itd. I wie Pani co? Gdy za trzecim razem dowiedziałam się, że po raz kolejny zostałam odrzucona, stwierdziłam, śmiejąc się przez łzy z mojego losu, że chyba już nigdy nie znajdę tego odpowiedniego, który mnie
polubi, może nawet pokocha.
Tajemnica śmierci
Czy nie uważa Pani, że to takie dziwne? Pan Bóg zabiera człowieka nagle i niespodziewanie. Tak się zastanawiam i dochodzę do wniosku, że pogodziłbym sie ze śmiercią bliskiego, bo wiem, że teraz trafi do Boga i tam będzie lepiej. Sam, mimo że mam 17 lat, sadzę, że życie na Ziemi to taka drobnostka w porównaniu do życia wiecznego i że mimo tego "dziwactwa" i okropnych trudności na ziemi, żyjemy, by wypracować sobie zbawienie. Bardziej zastanawia mnie fakt, czemu to wszystko dzieje się tak nagle. Nie mam o to pretensji, po prostu mnie to zastanawia. Śmierć to naprawdę wielka tajemnica.
Licealista
Gorzej być nie może
Jestem bardzo samotna. Nie mam przyjaciółkiani nawet koleżanek. W klasie jestem brzydkim kaczątkiem i zawsze tak było i będzie. Jestem bardzo zakompleksiona i brak mi pewności siebie. Jestem wysoka i według mnie brzydka. Chciałabym być taka jak inne dziewczyny, chodzić na zakupy ze znajomymi, bawić się, ale problem w tym, że nie potrafię się otworzyć i jak coś powiem, to zawsze boje się, że ktoś to wyśmieje. Nie mam pasji ani zainteresowań. W szkole idzie mi przeciętnie, a w domu nie czuje się dobrze, bo zawsze są
o coś kłótnie. Czasem nie mam ochoty już żyć. Niech mi pani pomoże.
15-latka
