wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 2641 | WYNIKÓW
Konsekwencje
Poznałam chłopaka, który przyjechał z Anglii. Tak było pieknie! Tyle obietnic. On wyjechał, a ja na jakiejś imprezie pod wpływem alkoholu całowałam się z innym. Przyznałam się na gadu. I on mnie zupełnie odrzucił. Na dodatek znalazł inną dziewczynę. Czy nie mogę już tego naprawić?
Pogrążona w smutku
Dobra Nowina o roczarowaniu
Chcę napisać trochę o lęku towarzyszącym relacji dwojga ludzi, którzy poznają się, spotykają, po prostu „mają się ku sobie”. Chodzi mi o tutaj o pewną nierozerwalnie związaną z tym zjawiskiem obawę. Zawierają się w niej uczucia niepewności, strachu, poczucie nieodwzajemnienia. Wątpliwości dotyczą pytań: Czy to wszystko ma sens? Czy to ten, ta? Czy nie angażuję się na próżno? Natomiast lęk odnosi się do potencjalnego zranienia i rozczarowania. Co do braku wzajemności, mam tu na myśli sytuację, kiedy jedna ze stron wykazuje więcej aktywności od drugiej, bardziej jej „zależy” , czyli tą wzajemność określiłbym jako odczuwanie na podobnym poziomie.Tak więc, znajdujemy się w samym środku owej rozwijającej się i dynamicznej relacji między dwojgiem zainteresowanych sobą ludzi. Wszystko pięknie, wszystko wspaniale, ale jest jedno małe „coś”, które mąci błogi spokój..
Rozpoznać miłość
Miłość to piękne uczucie. Jednak trudno, żeby chłopak czy dziewczyna z liceum podeszła i po prostu powiedział/a: kocham cię. Jak można rozpoznać miłość? Jak rozróżnić zwykłą przyjaźń czy sympatię od tego szczególnego uczucia? W jaki sposób można pokazać tej jedynej osobie, że czuje się do niej coś więcej?
Licealistka
