wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1058 | WYNIKÓW
Pożegnanie z blogiem
Już w domu, już obiegałam kilka razy cały ogród, obszczekałam, co się dało i kogo tylko można. Oj, rozpanoszyły się na moim terytorium koty, ale koniec, od dzisiejszej nocy nie radzę im się zbliżać. Ja tu rządzę. Prawdę mówiąc, gdybym pewnego razu złapała kota, to przecież nie zrobiłabym mu krzywdy. Tylko udaję groźną, a one udają, że się mnie boją.
Skąd ten entuzjazm?
Torby są już gotowe do sprzedaży. Pięknie ułożone leżą na plebanii, a dzisiaj dziewczyny uprosiły księdza Wojtka, by dla próby wystawić kilkanaście toreb podczas wieczornej transmisji meczu. Bo owszem, przychodzą do ogrodu lub do salek zagorzali kibice piłki nożnej. Ale gdy dopisuje pogoda i ławki ustawione są na zewnątrz, to nie brakuje osób, które jednym okiem śledzą transmisję, ale jednocześnie rozmawiają, pilnują najmłodszych, cieszą się ze spotkania ze znajomymi.
Gdzie ten zając?
Dzieci szybko odeszły od stołu, a ja z nimi, bo podobno w ogrodzie grasował jakiś zająć i zostawił różne drobiazgi. Węszyłam jak szalona, ale wierzcie mi, ani śladu obcego zapachu. Ktoś tu ściemnia, moim skromnym zdaniem. Ale dzieciaki w kółko o tym zajączku, potem cieszyły się z prezentów i zaczęła się zabawa. Paulina z Darią raz przysiadały przy stole, bo już niby dorosłe, ale po chwili biegły do maluchów, uczyły skakania na skakance, rzucały piłkę.
