wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 4477 | WYNIKÓW
Dziwne zainteresowanie
Kolega, w którym zakochałam się na obozie, jest zupełnym przeciwieństwem mnie. Nie podoba mi się to, że pali i pije, ale najwyraźniej nawet to nie pomaga mi się w nim ,,odkochać". Pewnie nigdy go już nie zobaczę, ponieważ on obraca się w innych środowiskach niż ja. Słyszałam, że co rok jeździ na ten obóz. Myślę, by za rok znowu tam jechać. Jednak nie jestem pewna, czy chcę to przeżywać jeszcze raz od nowa.
Licealistka
Trudne sytuacje
Już w podstawówce byłam zakochana w pewnym chłopaku, ale gdy miałam możliwość, by go lepiej poznać, to go nie chciałam. Niby o nim marzyłam, bywałam o niego zazdrosna, ale dla siebie tak naprawdę go nie chciałam. Wczoraj on zaczął chodzić z moją przyjaciółką i to jest dla mnie trudne. Do tego moje 2 przyjaciółki mają chłopaków, planują podwójne randki, a ja martwię się, że nie będą ze mną w ogóle spędzać czasu.
13-latka
Snuj marzenia
Na obozie zwróciłam uwagę na świetnego chłopaka. On też na mnie zerkał. Niestety, obojgu nam zabrakło odwagi, by chociaż porozmawiać. Bardzo mi się podobało jego zachowanie w różnych sytuacjach, jego odwaga, przyznawanie się do wiary. Nie mogę o nim zapomnieć, mam nadzieję, że latem się spotkamy. Często płaczę z tęsknoty za nim, bywam smutna.
12-latka
Czy są szanse?
Koleżanka ma starszego brata, którego bardzo lubię, może nawet więcej. On jest mądry, onieśmiela mnie. Ja go chyba też, bo często odwracał głowę na szkolnym korytarzu, gdy wariowałam w dziewczynami. Zaczęłam z nim pisać i to są świetne rozmowy. Ale na żywo się wstydzę. Ostatnio coś mnie podkusiło i z koleżankami pisałyśmy do niego głupoty. Był cierpliwy, nie obraził się. Tak bym chciała mieć u niego szanse na coś więcej.
14-latka
Nie odpuszczę
Kilka miesięcy temu zakochałem się w koleżance z klasy równoległej. Mamy bardzo wiele wspólnego. Niestety dowiedziałem się, że ma chłopaka. Co prawda on jest jej przeciwieństwem, ale widać, że ona go kocha. Wiem, że mógłbym poczekać aż moje uczucie ustanie, ale nie chcę. W szkole wszyscy śmieją się ze mnie i z mojego niskiego wzrostu. Modlę się, żeby wszystko się ułożyło, ale nic się nie dzieje i powoli przestaję ufać Bogu.
14-latek
Nikt nie rozumie, co czuję
Mam ostatnio trudny czas. Walczę z uzależnieniem od elektroniki i od słodyczy. To moja ucieczka, bo w szkole nie uczyłam się, a w domu byłam okropna. Nienawidzę świata. Kolegów oceniam jako pozerów, a rodzinę jako wrogów. I jeszcze Bóg jakby gdzieś zniknął... Wiem, że to nieprawda, bo jestem pewna, że On jest, rodzina mnie mocno kocha, a koledzy mnie lubią. Ale co z tego, skoro nikt nie rozumie, co czuję. Jak z tym żyć? Pogubiona
Gdy zauroczenie trwa
W zeszłym roku bardzo podobał mi się jeden z kolegów. Zauroczyłam się w nim. Starałam się z nim rozmawiać, żartować, traktował mnie po koleżeńsku. W czasie wakacji zauroczenie mi nie przeszło. Teraz widzę, że on na lekcjach zagaduje do dziewczyny, która siedzi przed nim. Strasznie mi przykro i nie wiem, co mogę zrobić?
Gimnazjalistka
Najpopularniejsze
- Na niebie będzie ciekawie
- Ten świat wciąga
- Dziś święto św. Jakuba Apostoła
- Znajduję Boga kiedy tylko chcę Go znaleźć
- "Obejmując z woli Narodu urząd Prezydenta"
- W Rzymie trwa Jubileusz Młodych
- Pielgrzym i wariat
- Szybsze jest zdrowsze
- Wkrótce kanonizacja Carla Acutisa
- Niespodzianka papieża Leona na spotkaniu z młodymi
