Mały Gość MGN 05/2005
11 Maja 2005
Kasia od zaraźliwego śmiechu
Wyobraźcie sobie, że ktoś was zaczarował. Hokus-pokus i okazuje się, że wasze ciało zupełnie was nie słucha. Chcecie iść, a tu jedna noga wznosi się do góry, a druga wierzga bez składu i ładu. Chcecie mówić „cześć”, a z ust wydobywa się „bdę, bdę”. Ręce młócą powietrze jak skrzydła wiatraka. Jedyne, co może w was „mówić” to oczy. No i jak wam? Co najmniej dziwnie?
Nie chcę się zestarzeć
Drogi Mędrcze Dyżurny. Mam na imię Magda i niedawno skończyłam 16 lat. Często zastanawiam się, co będzie, gdy dorosnę, zestarzeję się. Ja nie chcę jak większość ludzi zacząć myśleć inaczej, zmienić się, przestać cieszyć się każdym dniem. Czy to tylko należy do młodości? A co potem? Będę inna? Czy jest na to jakaś rada? Magda
Najpopularniejsze
- Nowi błogosławieni z Markowej
- Relikwiarz rodziny Ulmów
- Obraz beatyfikacyjny rodziny Ulmów
- Jestem księdzem - to dla mnie zaszczyt
- 10 września XXIII Niedziela zwykła
- Największy szkodnik świata pojawił się w Europie
- Nowy numer już jest!
- Pięknie żyć to mniej mieć, a więcej być.
- „Zdrowaś, Maryjo” to jak wołanie: „Mamo, mamo…”. I mama w końcu przychodzi.
- 17 września XXIV Niedziela zwykła
