A ci drudzy właściwie wcale na tych godnych nie patrzą, bo są najwyraźniej nieco pod wpływem alkoholu i całą uwagę wkładają w to, by utrzymać się w pionie. Robotnicy ubrani skromnie, imprezowicze – wręcz przeciwnie. Wygląda na to, że pan Charles Hermans – bo tak się nazywał malarz – chciał „zderzyć” ze sobą dwa światy: ludzi zmuszonych cały dzień ciężko pracować i bogaczy zmuszonych cały dzień spać po zabawie trwającej do rana. No i z tego zderzenia miało chyba wyjść, że ci po lewej są dobrzy, a ci po prawej – źli.