Miłość

Nauczyłam nią żyć
bo bez niej moje życie było niczym...
Nauczyłam się nią oddychać
bo już nie potrafię bez niej żyć...
Nauczyłam się nią ufać
bo albo ufałam za łatwo albo za trudno...
Nauczyłam się nią patrzeć
bo nie widziałam smutnych oczu drugiego...
Nauczyłam się nią słuchać
bo Słowo pozostawało bez plonu...
Miłość-to wszystko dzięki niej!
Bo Panie Ty jesteś tą Miłością
która zmieniła moje szare życie,
w świat pełen dobra i kolorów
moje głuche i ślepe na wszystko serce
w czułe i kochające
a gdy już dojdę
zmęczona tym słodkim ciężarem
tą ciszą pośród krzyku
tym dobrem pośród zła
i tym słońcem szarych dni
I już gdy Cię spotkam
w blasku Twej niezmierzonej chwały
stanę przed Tobą uboga-
uboga we wszystko prócz
dziecięcej i ufnej Miłości...
A.M.(T.)K