Spadło nam z nieba

  Siostra Józefa, dominikanka ze św. Anny, pokazuje list szczęśliwych rodziców, dla których dziecko wymodliła siostra Rozariana fot. JÓZEF WOLNY Wymodlone przedszkola
Siostra Rozariana podeszła do tabernakulum, położyła na nim list z modlitwą i z szelmowskim uśmiechem powiedziała: „Żebyś potem Panie Boże nie mówił, że nic nie wiedziałeś!”. Siostra Rozariana rozmawiała z Jezusem tak, jakby należeli do tej samej rodziny. Bo należeli! Zakonnica pochodziła z rodziny warszawskiego rabina, z królewskiego rodu Dawida, z pokolenia Judy. Jezus był jej daleeeekim krewnym. Płynęła w nich ta sama krew.

– Urodziłam się jak On – śmiała się siostra Rozariana – o północy 24 grudnia 1900 roku, w Wigilię – żartowała. Ona niezwykle kokietowała Boga, żyła nieustannie w Jego obecności, ale też, jak prawdziwa kobieta, chciała być zauważana – śmieją się dominikanki ze Świętej Anny. – Kiedyś siostry usłyszały jak mówiła Jezusowi w kaplicy: „Żebyś mnie tylko nie zrobił starą i brzydką!”.

Gdy złamała nogę pogroziła laską w stronę obrazu Matki Bożej i powiedziała: „Jak Tyś Syna wychowała? Zobacz, do czego dopuścił”. Gdy mniszki w ciszy przygotowywały się do wspólnej modlitwy, usłyszały głośne stąpanie. Weszła siostra Rozariana. Na środku kaplicy stuknęła laską w podłogę i zawołała: „Jezu, jestem! Rozariana przyszła! Rozmawiaj ze mną!”. Siostry z trudem powstrzymywały śmiech.

– Ona z Bogiem załatwiła mnóstwo ważnych interesów. Prawdziwa Żydówka – śmieją się mniszki. – Miała niesamowity kontakt z niebem. Potrafi ła spojrzeć w oczy małżonków i powiedzieć: „Będzie dziecko” albo „Nie będzie dziecka”. Ba, często od razu mówiła nawet, czy będzie chłopiec czy dziewczynka. Wymodliła całe tabuny dzieci. Pozostały dziesiątki listów szczęśliwych rodziców, którym urodziły się dzieci w sytuacjach „medycznie” beznadziejnych. Siostra Rozariana wymodliła dosłownie całe przedszkola.