Oczywiście po to, żeby nie zapomnieć . To stara metoda indiańska, to znaczy, nauczycielska. Ile razy w szkole dostaliście karę polegającą na stukrotnym przepisaniu tego samego zdania? Na przykład: „Nie będę ciągnął Oli za włosy”. Przy pięćdziesiątym ósmym zdaniu bolała Was ręka, przy osiemdziesiąt y m trzecim, czuliście złość na nauczycielkę, która karę zadała, a przy dziewięćdziesiątym dziewiątym zdaniu mieliście pewność, że na włosy Oli nawet nie spojrzycie, a cóż dopiero mówić o ich dotykaniu.