wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 20409 | WYNIKÓW
Wystarczy przebaczyć
Moje "niby przyjaciółki " wciąż starają się mi jakoś dopiec, poniżyć. Wiem, że zazdroszczą mi dobrych ocen, starają się udowodnić, że jestem od nich inna. Gdy próbuję o tym porozmawiać, wygłupiają się i zmieniają temat. Chciałabym im przebaczyć, jednak to nadal sprawia mi przykrość. Czy przebaczenie polega na tym, żeby zapomnieć o tym, co się stało? Czy gdy będą mi dokuczać, mam schylić głowę i odejść? One nie zdają sobie sprawy, że robią mi przykrość.
Nastolatka
Niedziela - 13 września
Wtedy Piotr wziął na bok Jezusa i zaczął Go upominać. Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: „Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie”.(Mk 8,27–35) Jezus nie nazwał Piotra szatanem – powiedział to szatanowi, który kusił Piotra.
Opis czystego uczucia
Ale można mając te 16 lat tak kochać chłopaka i nie mówiąc mu tego, być w siódmym niebie. Mowy nie ma, żebym ja mu to powiedziała, na pewno nie przez GG, wykluczone. Nie rozumiem takiego myślenia - nie chce mnie, to się zabiję. No chore to jakieś!! Dlaczego ja kochając, miałabym być nieszczęśliwa? Odwrotnie, ja się cieszę...
Myśli kłębiące się w głowie
Po powrocie z obozu zmieniłam się. Wciąż kontaktuję się z nowymi przyjaciółmi, nie mam ochoty na rodzinne wycieczki, nie chcę już zwierzać się rodzicom. Jestem pełna lęku, że wakacyjne znajomości się rozlecą, że nie dam sobie rady w szkole, wracam myślą do chłopaka, którego pokochałam bez wzajemności....
14-latka
