wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 19773 | WYNIKÓW
Dobra Nowina o roczarowaniu
Chcę napisać trochę o lęku towarzyszącym relacji dwojga ludzi, którzy poznają się, spotykają, po prostu „mają się ku sobie”. Chodzi mi o tutaj o pewną nierozerwalnie związaną z tym zjawiskiem obawę. Zawierają się w niej uczucia niepewności, strachu, poczucie nieodwzajemnienia. Wątpliwości dotyczą pytań: Czy to wszystko ma sens? Czy to ten, ta? Czy nie angażuję się na próżno? Natomiast lęk odnosi się do potencjalnego zranienia i rozczarowania. Co do braku wzajemności, mam tu na myśli sytuację, kiedy jedna ze stron wykazuje więcej aktywności od drugiej, bardziej jej „zależy” , czyli tą wzajemność określiłbym jako odczuwanie na podobnym poziomie.Tak więc, znajdujemy się w samym środku owej rozwijającej się i dynamicznej relacji między dwojgiem zainteresowanych sobą ludzi. Wszystko pięknie, wszystko wspaniale, ale jest jedno małe „coś”, które mąci błogi spokój..
Wiele przyjaciółek
W dużej dziewczęcej klasie mam trzy koleżanki i jedną przyjaciółkę. Bardzo dobrze się uczę, jestem też chyba ładna, ale niezaradna w sprawach kontaktów z ludźmi. Niestety, przyjaciółka często mnie zostawia, spędza przerwy z innymi dziewczynami, a ja zostaję sama. Mówiłam jej, jak się wtedy czuję, ale ona powiedziała, chce się w życiu ustawić, że chce mieć wielu przyjaciół, poza tym zna sporo osób spoza szkoły, klasy, spotyka się z nimi.
Samotna 13 latka
Najpopularniejsze
- Święty mistyk, spowiednik i stygmatyk
- Już jest październikowy "Mały Gość"
- Jak zaprzyjaźnić się z Jezusem?
- Już jej pomogłem: stworzyłem ciebie
- Skarb powraca
- Mamy do Mamy
- 28 września 26. Niedziela Zwykła
- Andrzej Pluta. Ojciec czy syn?
- Mama zawsze przychodzi. Trzeba tylko wołać wytrwale.
- Pokój i dobro!
