wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 798 | WYNIKÓW
Przyjaciółka w ciemnej dolinie
Pod koniec gimnazjum miałam ciężki okres, gdy biegałam na imprezy, paliłam, piłam, zawierałam nieciekawe znajomości. Ale to już przeszłość. Jestem wierząca, praktykująca, mam plany i marzenia. Martwię się jednak o przyjaciółkę, która nie widzi nic złego w tym, że żyje ze swoim chłopakiem, ale oboje deklarują się jako wierzący, chodzą na spotkania grupy, ale też ciągle imprezują. Dyskutujemy, ale to jak grochem o ścianę.
Licealistka
Zauroczona w księdzu
Co ja mam zrobić, skoro zakochałam się w naszym księdzu? Jest taki dobry, mądry i pobożny. Najchętniej to bym cały dzień była w kościele. Biegam na msze, cieszę się na październikowy różaniec. Wiem, że on się o tym nigdy nie dowie, że może mi przejdzie., Bo przecież ja niczego nie chcę, absolutnie bym nie chciała być jego dziewczyną czy coś takiego. Czy to coś złego, gdy się dziewczyna zauroczy w księdzu?
11-latka
Czas na działanie
Zacznie się klasa maturalna, a ja z powodu wielkiej nieśmiałości nie dałam jeszcze do zrozumienia chłopakowi, że jest dla mnie ważny. Zwróciłam na niego uwagę od pierwszych tygodni w klasie I. Ma jasne wartości, czyli jest głęboko wierzący, wszechstronnie się rozwija, biega na różne zajęcia, ma ambitne plany na przyszłość. Wydaje mi się, że kilka razy spoglądał na mnie, ale stawałam się wówczas jak skała i chyba go do siebie zraziłam.
Maturzystka
Co daję, to dostaję
Moja Pni pozwoliła mi swobodnie biegać, kopać dołki, węszyć ślady i witać się różnymi psami, których tu nigdy nie brakuje. Lubię wszystkie, ale zachowuję ostrożność, bo wiem, że będąc małą, nie miałabym szans w walce. Psy wyczuwają moje dobre nastawienie i nikt mnie dotąd nie skrzywdził, nawet nie warknął ani nie wyszczerzył zębów. Wiem, że Tytus ciągle wpada w tarapaty, bo sporo obcych psów go denerwuje i jawnie okazuje im niechęć. Odpowiadają tym samym i konflikt gotowy.
Córeczka tatusia
Niedawno zauważyłam, że jestem jedyną w klasie, która ma lepszy kontakt z tatą niż z mamą. Wiele koleżanek żali się, że nie potrafią rozmawiać z ojcami, że oni ich nie rozumieją, nawet unikają rozmów. A ja odkąd pamiętam ze wszystkim biegałam właśnie do taty. Jemu opowiadałam i nadal opowiadam o tym co dobre i o tym, co złe, co się nie udało. Dlaczego mama jest taka oschła i daleka? Czy moje sytuacja jest normalna?
12-latka
