wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 3291 | WYNIKÓW
Niesamowita zmiana- świadectwo
Pierwszy raz napisałam do Pani jakieś 6 lat temu. Byłam zagubioną nastolatką, uważałam, że jestem brzydka, niepotrzebna, niekochana, nic warta - chyba standardowy problem nastolatek. Uważałam, że moi rodzice mają mnie za nic, że nigdy nie uda mi się dorównać siostrze, a moje życie to pomyłka. Teraz, gdy patrzę na to wszystko z perspektywy czasu, to chce mi się śmiać z tych problemów, chociaż wtedy to myślałam, że kończy się świat. Wiem, że byłam bardzo niedojrzała, choć oczywiście wtedy czułam inaczej. Minęło kilka lat, poszłam do liceum, potem na studia (skończyłam I rok) i nauczyłam się kilku rzeczy:
Żeby chociaż jeden...
Przez cały rok szkolny podobał mi się chłopak, widywałam go 3 razy w tygodniu na treningach. On podobał się mi, ja podobałam się jemu, ale żadne z nas nie umiało mówić o uczuciach. W wakacje wyjechałam na obóz, a tam kolejny chłopak, w którym się zauroczyłam. Ten pierwszy dalej mi się podoba i nie wiem, którego wybrać. Z drugim nie mogę utrzymywać kontaktu, bo nie mieszka w W-wie, a na Facebooku głupio mi go zaprosić bo cały świat się dowie, że się zauroczyłam. Co mam zrobić? Zależy mi, żeby chociaż jeden się we mnie zakochał, żebyśmy byli parą...
Zakochana 12-latka
Problemy w gimnazjum
Nie potrafię się już tak dobrze uczyć jak w podstawówce. Boję się, że w tym roku nie będę miała czerwonego paska, na którym tak bardzo zależy rodzicom. Drugi problem jest taki, że przyjaciółka często obraża się na mnie, przerwy spędza z dziewczynami z dawnej klasy. Nie mam w tej szkole nikogo, z kim mogłabym spędzić czas.
13-latka
Otwórzcie serce Jezusowi
Tego nie można przegapić. To będzie prawdziwy szturm do nieba, Poruszy on czułe serce Boga i stwardniałe serce ludzi.
W tym roku na nabożeństwach różańcowych w październiku modlić się będziemy o wiarę razem z siostrami karmelitankami Dlaczego akurat o wiarę i dlaczego z siostrami karmelitankami? Powodów jest kilka.
Wyznania lenia na początek września
Boję się tego roku , ale mam nadzieję , że to mnie, jako lenia patentowanego , największego na świecie lenia , z gatunku leni
całodobowych , rodzaju leni wyjątkowych , rzędu leni szczególnie obdarzonych lenistwem , gromady leni w zaawansowanym stadium lenistwa , których nikt nie pobije, żeby nie wiem ile trenował i ćwiczył , ten jakby strach , że zawalę - zmotywuje . Porządnie zmotywuje. Chociaż mnie nic ostatnio nie rusza , nie mówiąc już nawet o lenistwie ... Bezwrażliwiec . Zupełne przeciwieństwo
10-letniej , wrażliwej dziewczynki ... No mniejsza. Po raz pierwszy chyba naprawdę nie chcę wracać do szkoły . Zawsze już od połowy
sierpnia aż mnie nosiło , kiedy w końcu wrzesień . Teraz na odwrót ...- lenistwo...
Gimnazjalistka
Serce dziwnie wybrało
W zeszłym roku przyszedł do nas nowy wikary. Młody, przystojny, wesoły. Zakochałam się w nim. Wyobrażałam sobie, jakby to było cudownie, gdybyśmy zostali parą. Ale wiem, że tak nie można, walczę z tym uczuciem. Lecz ono jest silniejsze. Najgorsze jest to, że ksiądz chętnie rozmawia z innymi, a mnie chyba unika. Ciężko mi i nie wiem, co robić.
14-latka
Kto ma sie zmienić?
Tak nie chcę wracać do szkoły, bo bardzo mi dokuczają. Dziewczyny śmieją się ze mnie, robią głupie uwagi na temat mojego wyglądu, strojów, chłopcy są wulgarni, chamscy, koszmar. Szydzą ze mnie. Potrzebują tylko czasami moich zeszytów. Nie lubię mojej klasy. Tak sobie myślę, że jeśli będą częstowali cukierkami z okazji urodzin, to w tym roku nie wezmę i życzeń nie złożę.
Licealistka
Płacz za gimnazjum
Jestem za bardzo sentymentalna. Kończy się nauka w gimnazjum i na samą myśl lecą mi łzy. Tak bardzo polubiłam szkołę, koleżanki, kolegów, nauczycieli i ogólnie atmosferę. Wiem, że powinnam się zmienić, bo kto to widział płakać za szkołą. Zastanawiam się, jak szybko ten czas minął, jak wiele się zmieniło, ciekawi mnie też przyszłość. Tutaj przeżyłam pierwsze zauroczenie i ciągle ten sam chłopak jest w moim sercu. Co zrobić, by nie być taką sentymentalną?
Gimnazjalistka
Brak harmonii
Okropnie się zmieniłam, gdy tylko zaczęłam studia. Uczę się rzetelnie, pilnuje, by nie było zaległości, każdego oceniam pod kątem tego, czy znajomość z nim może mi się przydać. Zrobiłam się zimna, wyrachowana i bezduszna jak większość ludzi otaczających mnie teraz. Każdy kontakt, który nie jest interesowny, wydaje mi się stratą czasu. Naśladuję koleżanki w zachowaniu, ubiorze. Męczę się sama ze sobą.
Studentka I roku
Najpopularniejsze
- "Obejmując z woli Narodu urząd Prezydenta"
- Szybsze jest zdrowsze
- W środę Msza w intencji ojczyzny
- Odwagi, nie bójcie się!
- Największy pożar w kraju w XXI wieku
- Czas na to, by porozmawiać z Bogiem
- Dwa ważne pytania
- Adam Bocheński i jego prace
- Młody artysta stworzył portrety wszystkich papieży
- 9-latek uratował tonącego chłopca
