wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1557 | WYNIKÓW
Nadmiar
Na początku liceum żarliwie modliłam się o chłopaka. Tak bardzo chciałam kochać i być kochana. Po krótkim czasie jeden z kolegów zaczął się koło mnie kręcić, rozmawiać. Wartościowy, radosny, wierzący. A zaraz po nim następny. I teraz jestem skołowana, źle się z tym czuję, bo obaj są świetni...
Licealistka
Jak Amelia i Hermiona
Jestem nieśmiała, chociaż koleżanki były zdumione, że tak o sobie myślę, są innego zdania. Podziwiam Amelię z filmu o tym tytule, też bym tak chciała odnosić się do ludzi, być dobra i pomocna. Moja idolka to Hermiona- mądra, pomocna, przyjacielska. Tymczasem ja mam okropne problemy z wypowiedzeniem swojego zdania, jeśli ono inne niż mojego rozmówcy. Nie sięgam po to, czego chcę, tylko biorę, co życie daje. Nawet dobre oceny mam chyba dlatego, że nie sprawiam problemów i nauczyciele mnie lubią, a może nie zauważają? Pomagam przy małych dzieciach w rodzinie i czasami nad nimi nie panuję. Chciałabym być odważniejsza…
16 -latka
Dziwne zależności
Przyjaźniłam się z pewnym chłopakiem dosyć długo. Bardzo się lubiliśmy. Nagle miałam wrażenie, że czuję coś więcej, że jestem zakochana. On też, bo nawet SMS-em wyznał uczucie. Potem ja powiedziałam mu, że się zakochałam. Był zmieszany, coś tam bąknął i skończyły się rozmowy, unika mnie. Taka sytuacja trwa do dzisiaj. Ale oto moje zauroczenie przeszło bez śladu, a ja zauważyłam dziwną zależność. Gdy się o kogoś staramy, jest ciekawie, ale gdy on coś wyznaje, to zauroczenie pryska jak bańka. Czy mam mu powiedzieć, by się już mnie nie obawiał, bo uczucie wyparowało?
13-latka
NIEŚMIAŁOŚĆ CZY WRAŻLIWOŚĆ?
Jestem starszym nastolatkiem I wciąż nie potrafię pokonać nieśmiałości. Chciałem powiedzieć jednej dziewczynie, co czuję, ale nie przemogłem się. Przeczytałem gdzieś, że to wina mojej matki, która była wymagająca i surowa.
Z drugiej strony nie wiem, czy nie odzywa się we mnie powołanie. Ta myśl wciąż natrętnie powraca. Trochę się w tym gubię.
Zagubiony
Popularna- niepopularna
Mam problemy, których sama do końca nie rozumiem. We wszystkich środowiskach pozaszkolnych potrafię sobie zjednać ludzi, mam wielu znajomych i paru przyjaciół. Jestem szczęśliwa. Jednak gdy przychodzę do szkoły coś się zmienia. Jestem osobą średnio lubianą, nie znają mnie. Rozmawiając z ludźmi ze szkoły, czuję się sztywno
Popularno-niepopularna
Wątpliwości
Kręci się koło mnie chłopak, bardzo chętny do wszelkiej pomocy. Od kilku dni zadaje różne pytania jakby mnie testował albo przeprowadzał wywiad. Pyta głównie o sprawy dotyczące wiary i też trochę "obyczajów" (np. czy piję piwo na imprezach, co sądzę o świadkach Jehowy, itp.), a później sam mi przedstawia swoje zdanie na ten temat. Niby nic dziwnego, powinno się poznać wartości drugiego człowieka, ale jakoś mnie to razi, wolałabym, żeby takie rzeczy po prostu 'wyszły w praniu', w jakiejś bardziej naturalnej rozmowie. On się cieszy, że jestem wierząca, a według mnie to nie powinien być jakiś powód do wychwalania drugiego człowieka. Mam też wrażenie, że on do wiary podchodzi bardzo dziecinnie - mówi, że dla niektórych ludzi Bogiem są pieniądze, dla innych komórka, itp. i cieszy się, że ja taka nie jestem (i pewnie też się cieszy, że on taki nie jest
