wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 157 | WYNIKÓW
Z serca do serca
Miłosierdzie to most do nieba, z Serca do serca. Pielęgniarka trzymała go za rękę. Szeptem odmawiała Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Wiedziała, że to mogą być jego ostatnie chwile życia. W czasie modlitwy mężczyzna zmarł. Ile razy już słyszałam takie historie… Ktoś czuwał przy śmiertelnie chorym człowieku, modlił się, budował jak gdyby most do nieba.
Nadmiar ambicji
Od zawsze byłam bardzo dobrą uczennicą, co roku świadectwa z czerwonym paskiem, zawsze przygotowana do lekcji, odrobione zadania, itd. Męczą mnie straszne ambicje. Dużo czasu poświęcam na naukę, jednak w razie jakiegoś niepowodzenia, złej oceny, bardzo źle na to reaguję- "załamuję się" i cały dzień mam już zmarnowany. Moi rodzice nie stawiają mi wymagań- w razie niepowodzeń, mówią mi, żebym się nie przejmowała. Problem leży we mnie, w mojej głowie i nie wiem, jak sobie z tym radzić. Nie potrafię się nie przejmować. Mam też ogromne kompleksy. Ciągle mi się coś w sobie nie podoba, mimo tego, że jestem podobno bardzo szczupłą. Dziewczyny w gimnazjum, zazdrosne o oceny, ciągle nazywały mnie brzydką i grubą. Teraz ludzie mnie lubią i nie narzekam na brak znajomych
15-latka
Czy to się da połączyć?
Zwróciłam na niego uwagę już pierwszego dnia w liceum. Coraz bardziej mi się podobał. Rozglądałam się, z kim się zadaje, do jakiej klasy chodzi i czy możemy mieć wspólnych znajomych. Okazało się, że ma FB i mieszka w tym samym mieście co ja. Nie chcę zakładać FB ani Snapchata, bo to pożera czas i uzależnia. Myślę, żeby o nim zapomnieć, przecież nie wiem, jaki jest. Może powinnam zająć się nauką albo integracją w mojej klasie? Mam mało czasu i chcę mieć jak najlepsze wyniki w nauce. Jednocześnie nie mogę o nim zapomnieć, codziennie widzę go w szkole, jestem rozkojarzona i nie wykorzystuję czasu. Bardzo bym chciała, żeby do mnie zagadał, ale nie wiem, czy będę miała czas jakikolwiek związek.
15 latka
Po co ten temat?
To on okazywał mi mocne zainteresowanie. Nie poprosił o chodzenie, niczego nie wyznał, ale jego zachowanie było jednoznaczne- przyjeżdża, przytula, jest miły, nawiązuje relację z moją rodziną, dobrze się u nas czuje. Po ostatniej wizycie pisaliśmy i bardzo zdenerwowały mnie jego aluzje na temat mojej nadwagi. Fakt, troszkę ciała mam, ale dużo ćwiczę. Zresztą, po co ten temat? Z jednej strony, może się martwi o mnie? Za niedługo ma studniówkę, może chce mnie zaprosić? Z drugiej strony, ja nie muszę się nikomu podobać, ważne ze sobie się podobam. To nie jest tak, że się zaniedbałam, tylko od leków. Ja już sama z tym sobie radze, sama ćwiczę i bez jego pomocy dam sobie z tym radę. Nie będę robić tego dla niego, ale dla siebie. Urwałam nasz kontakt, nie odbieram telefonów, chociaż żal i przykro.
17-latka
Najpopularniejsze
- Roraty 2025 - Warszawa-Tarchomin
- Roraty z Papieżem i "Małym Gościem"
- Rusza polska sztafeta Betlejemskiego Światła Pokoju
- Psi nos
- Przemieniamy się będąc blisko Jezusa
- Jezus i Ojciec to jedno
- Papamobile przekształcony w mobilną klinikę dla dzieci w Gazie
- Nie bój się, zaufaj Mi!
- Posłuchajcie piosenki roratniej
- Kopalnia soli " Kłodawa "
