wyszukiwanie proste > WYSZUKIWANIE | 1520 | WYNIKÓW
Lęk przed szkołą
Boję się wrócić do szkoły. Nie wiem, jak przeżyję tam kolejny rok. Wiem, że raczej nie ma wyjścia, ale jak znosić po raz kolejny te same porażki? Wiem, że nie jestem idealna. ale czy nawet jeśli ktoś nie wygląda tak jak inni, nie świeci urodą ani nie ma najwyższego polotu w nauce, nie ubliża innym i nie udaje na siłę kogoś innego, musi być za raz wyśmiany? Czy trzeba mu dokuczać na każdym roku i wyzywać od najgorszych? Przez tamten rok miałam dosyć, a teraz czekają jeszcze dwa lata. Czuję się źle sama ze sobą, nie wiem co z tym zrobić. Nie chodzi tu tylko o wygląd, z którym próbuję coś zrobić. Jeśli chodzi o ćwiczenia, to mam słomiany zapał. Do tego moje głupie zachowanie, nieśmiałość i brak własnego zdania. Większość czasu siedzę w Internecie. Chciałabym się zmienić albo COŚ zmienić.
Gimnazjalistka
Przestrogi licealistki
Wszystko zaczęło się na początku gimnazjum. Zawsze byłam szczupła, wręcz chuda, ale wtedy chciałam być ciągle w centrum uwagi, zauważona, doceniona, podziwiana, we wszystkim najlepsza. Już wtedy wiedziałam, że nie mogę taka być, ale podświadomość, uczucia, o wszystko było ode mnie silniejsze. Wpadłam na pomysł: anoreksja. Pomyślałam, że kiedy będę ją mieć, to ludzie będą się nade mną rozczulać, a ja będę z tego powodu przeszczęśliwa. To była początkowo największa motywacja, która gdzieś miała też swoje odnośniki, rozgałęzienia, powody mniejsze lub większe. Z czasem jednak musiałam stawać się bardziej wiarygodna. Odeszły słodycze, zaczęłam liczyć kalorie. Chudłam szybko, bo organizm był bardzo młody, dużo się ruszałam, szło gładko. Robiłam to wszystko oczywiście bardzo na pokaz. Potem pojawiły się jakieś pierwsze wyrzuty sumienia, postanowiłam z tym zerwać.
Być znowu pewną siebie
Pod koniec piątej klasy szkoły podstawowej napotkałam kilka niewłaściwych osób, przez które stałam się wstydliwa i niepewna. Straciłam swój dawny mocny charakter . Walka dwóch odłamków mnie trwa do dziś. Jak zmienić się, zyskać pewność siebie? Jeśli udałoby mi się wygrać z lękami w te wakacje, to mogłabym ruszyć z podniesioną głową do szkoły średniej i wrócić na zajęcia dodatkowe, które tak lubiłam.
Gimnazjalistka
Niezniszczalna godność
Znamy tę scenę, prawda? Czytamy o tym w Ewangelii: „Żołnierze zaprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, czyli pretorium, i zwołali całą kohortę. Ubrali Go w purpurę i uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę. I zaczęli Go pozdrawiać: »Witaj, Królu Żydowski!« Przy tym bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego i przyklękając oddawali Mu hołd”.
Najpopularniejsze
- Czuwa nad waszym bezpieczeństwem w górach
- Kto w nim umrze nie dozna ognia piekielnego.
- 15 lipca 1410 r.
- Uważaj, możesz przespać swoje życie
- Młodzi i Słowo Boże
- Znicze solarne – ekologiczna alternatywa dla tradycyjnych zniczy
- Jest z nami Pan Jezus
- Jego trzy miłości
- Adam Bocheński i jego prace
- Ala tańczy cały czas
