wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3506 | WYNIKÓW
Przytul się do krzyża. Jezus daje siłę, kiedy Ty już jej nie masz. Tylko On ma prawdziwą moc.
Zapytałam kiedyś Artura Mariego, fotografa papieskiego, które zdjęcie mogłoby być symbolem pontyfikatu Jana Pawła II – wspomina dziennikarka Brygida Grysiak w książce „Najbardziej lubił wtorki”. – Odpowiedział, że wybrałby ostatnie zdjęcie, jakie zrobił papieżowi za życia: Jan Paweł II przytulony do krzyża, w prywatnej kaplicy. To zdjęcie widzicie na okładce tego numeru „Małego Gościa”. Poruszające niezwykle.
Zaprzyjaźnić się
Jestem niepewna, raczej cicha, zamknięta w sobie, do tego ciężko przeżyłam rozwód rodziców. Tym bardziej dokucza samotność w klasie, nie ma się komu zwierzyć. Polubiłam jedną dziewczynę, mam wrażenie, że ona też lubi ze mną przebywać, rozmawiać. Pech, że ona ma przyjaciółkę. Nie chcę się wtrącać.
13-latka
Najmłodsza w klasie
Jestem prawie dwa lata młodsza od ludzi w klasie. Poszłam jako sześciolatka. W sumie uczę się najlepiej. Mam dużo znajomości. W klasie niestety pojawiły się grupki. Należałam do jednej. Były tam najwyższe władze klasy - przewodnicząca i jej psiapsióły. Zawsze im podlegałam. Chciałam, żeby mnie lubiły. Aż przejrzałam na oczy, że one mnie wykorzystują. Były moimi przyjaciółkami. Gdy się próbowałam od nich odciąć, doszło do kłótni. Jedna z nich sprawiła mi przykrość w Internecie. Byłam wściekła (już jest dobrze i sprawa załatwiona). Chciałam zamknąć znajomość. Cały czas mnie obrażają, nie potrafię, nie radzę sobie. Dla nich to chyba problem, że jestem młodsza. Nie wiem. Teraz są wakacje. Trochę obawiam się powrotu. Jak to będzie?
Młodsza szóstoklasistka
Obrażalska
Jedna z moich przyjaciółek coraz bardziej mnie męczy. Mam ostatnio wiele problemów rodzinnych, a ona się często obraża, oczekuje przeprosin, wymusza na mnie poczucie winy, chociaż nic złego nie zrobiłam. Przy natłoku spraw związanych z rozwodem rodziców, stresem przeżywanym przez mamę, zachowaniem taty, już tracę cierpliwość do tej przyjaciółki. Dla świętego spokoju ulegam jej, przepraszam, ale coraz bardziej mnie męczy jej nieustanna manipulacja i humorki.
Zmęczona
Zwierzę- przyjaciel
Będę za niedługo miała kota i nie posiadam się że szczęścia, ale mam w domu jeszcze mojego kochanego myszoskoczka. Niestety, on już jest teraz schorowany i nie wiem jakie mam uczucia. Z jednej strony mam wielkie poczucie smutku, ponieważ mój skoczek jest już stary, schorowany i jest mi go bardzo szkoda, bo codziennie widzę jak cierpi. Z drugiej strony cieszę na kotka, który pojawi się, gdy tamtego zabraknie. Wiem, że kiedyś spotkam go w niebie, ale nie będę go już mogła przytulić. Czasem płaczę i się nie powstrzymuje. Proszę o radę
11-latka
Żartobliwa skarga
Jeden się na mnie boczy, drugi ma problemy, bo bidulek sam nie wie, czego, czy raczej kogo w życiu chce, trzeci jest na etapie patrzenia! Rany! I jeszcze czwarty nie ma pojęcia, że mnie kocha. Czy to jest jakaś zaraza? Muszę się przełamać i zagadać. Czy powinnam? W sumie to nie wiem, ale metoda na milczącą średnio działa. Następnym razem jak będzie tak na mnie patrzył, to zawiążę mu oczy. Dobra, w sumie jest to całkiem przyjemne. Ale ile można być na etapie flirtu? No ile ja mam lat? Niby stara jeszcze nie jestem, ale…
Licealistka
Jak pomóc?
Zastanawiam się co w przyszłości będą robić osoby, które teraz nie zdadzą do następnej klasy, słabo się uczą lub już teraz palą. Pytałam o to mamę i powiedziała, że chłopcy na budowie a dziewczyny pewnie w jakiejś kiepskiej pracy, z ciągle nowym partnerem. Ja uważam, że większość z nich wyjdzie na ludzi, wierzę w nich, ale nagle zaczęłam się przejmować przyszłością osób, które są mi chyba obojętne. Więc ludzie zmieniają ludzi? Jak mogę pomóc choć jednej osobie, żeby jej życie było lepsze teraz i w przyszłości. Gimnazjalistka, kl. I
Naprawdę warto czekać
To niesamowite dla mnie, jak dzięki jednej osobie, której przecież równie dobrze mogłabym nie poznać, świat stał się piękniejszy. Znajduję czas na wszystko, żeby tylko mieć go jak najwięcej na spotkania z chłopakiem. W szkole przestałam robić wszystko za wszystkich, nauczyłam się grzecznie odmawiać. Zniknęły też drobne problemy z samoakceptacją, które zawsze, nawet w lepszych okresach pozostawały w mojej świadomości. Dostrzegam swoje zalety, widzę wady, nad którymi staram się intensywnie pracować. Pogłębiam relację z Bogiem, odnalazłam przyjaciół w świętych...
Licealistka
