wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1699 | WYNIKÓW
Arka Noego Petarda
Jezu, zatrzymaj mnie, nie chcę znów dachować, bo rozpędziłem się, nie umiem wyhamować. To słowa jednej z piosenek na płycie „Petarda”. Taka jest cała płyta. Wybuchowa, wyjątkowa, rozpędzona... Przyznam, nie spodziewałam się, że będę chodzić z piosenkami Arki w głowie. A tak się stało po tym, jak przesłuchałam całą płytę. Następnego dnia, myślę sobie, zrobię test. Włączyłam płytę moim siostrzeńcom – bliźniakom i… czekam na reakcję.
Bez nieśmiałości do liceum
Od zawsze byłam bardzo nieśmiała, wręcz chorobliwie. Boję się zagadać do ludzi, nawiązać nowe relacje, a niedługo idę do szkoły średniej i chciałabym coś z tym zmienić.
Boję się odezwać na lekcjach, nawet jak coś wiem, bo wydaje mi się, że klasa będzie się ze mnie śmiała, ewentualnie odpowiadam bardzo cichutko. Gdy ktoś mnie o coś spyta, rumienię się i pokrętnie odpowiadam bez ładu i składu. Nawet boję się patrzeć ludziom w oczy, czuję się wtedy skrępowana. Mam tylko kilka bliskich osób, wśród których zachowuję się normalnie, nagle tryskam energią, jestem wygadana, zabawna i przebojowa.
Gimnazjalistka
Myśl dobrze o sobie
Często siedzę przy komputerze i załamuję się, gdy widzę, jak mniej atrakcyjne i mniej mądre osoby mają masę znajomych i tak ciekawie spędzają czas. Niby nikt mnie nie odrzuca, ale mogłoby być lepiej. Nie mam i nie miałam chłopaka w przeciwieństwie do koleżanek, którym daleko do ideału. Mam dobre oceny, lecz są lepiej się uczący. Nie narzekam na brak urody, ale są ładniejsze. Ale jeśli chodzi o sprawy towarzyskie, to jestem chyba na szarym końcu. Muszę być beznadziejnie nudna, skoro nikt mnie nie zaprasza na wyjścia, skoro się wszyscy bawią, ale beze mnie. Przez to już nie bardzo potrafię rozmawiać z rówieśnikami, bo mam wrażenie, że moje zdanie i tak się nie liczy, moja opinia nie ma znaczenia….
Licealistka
Konflikt pokoleń
Zawsze byłam ukochaną córeczką tatusia. O wszystkim wiedział, mieliśmy swoje sprawy. Ale lata minęły i coraz więcej jest spraw, które wolę omawiać tylko z koleżankami. Poza tym jakoś nie mam już ochoty na spędzanie czasu tylko z rodzicami. Z tego powodu ciągle dochodzi do kłótni, tato jest oburzony, twierdzi, że stałam się kłótliwa, niewdzięczna itd. Itd. Obiecuję sobie, że będzie jak dawniej, ale gdy tato odzywa się do mnie jak do naiwnej małej dziewczynki, gdy nie traktuje mnie poważnie, gdy o wszystkim tylko on decyduje- to we mnie wrze i się zaczyna. Z mamą dogaduję się teraz świetnie.
Nastolatka
Najpopularniejsze
- Otwarto Muzeum Bitwy Warszawskiej 1920 roku w Radzyminie
- Węgry świętują
- Sanktuarium stara się o status Pomnika Historii
- Dziś święto św. Jakuba Apostoła
- Znajduję Boga kiedy tylko chcę Go znaleźć
- "Obejmując z woli Narodu urząd Prezydenta"
- W Rzymie trwa Jubileusz Młodych
- Pielgrzym i wariat
- Numer 112 ratuje innym życie
- Papież Leon zatwierdził pierwszy cud
