wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 6161 | WYNIKÓW
Trudności dorastania
Spodobał mi się kolega, który głośno przyznaje się do wiary. Należy do oazy, nie kryje się z tym. Jest normalnym i wesołym chłopakiem, a jednak różni się trochę od innych i to na plus. Jestem na siebie zła, bo w domu, inaczej niż w szkole wciąż mam wybuchy złego humoru i krzyczę.Moje modlitwy to tylko życzenia...
16-latka
Złoty środek
Jestem rozdarta, bo mama ciągle mnie krytykuje, pilnuje, bym wyglądała skromnie, nie malowała się, nie chodziła modnie ubrana, nie miała wygórowanych marzeń. A drugiej strony programy, które przekazują zupełnie inne treści. Nie akceptuję swojego ciała, ani siebie, z chłopakami nie mam szczęścia. Ostatnio pojawił się sympatyczny chłopak, ale zabrakło chemii...
Licealistka
Z czego zrezygnować?
Gram na instrumentach, tresuję psa, czasami piszę powieść, gram na komputerze (zauważyłam, że niewiele brakuje mi do
uzależnienia) i chodzę do stajni, gdzie zajmuję się końmi. Chciałabym także się nauczyć na nich jeździć, ale moi rodzice się na to nie zgadzają. W szkole uczę się bardzo dobrze, ale idzie mi (powoli) coraz gorzej. Rodzice chcą mi zabronić spotkań ze zwierzętami (uważają, że cały czas o nich myślę - tak samo jak o grach i dlatego opuszczam się w nauce), a ja bardzo je kocham i wolę ograniczyć dostęp do komputera. Co do ćwiczeń na instrumentach, także się opuszczam, a moi rodzice nie mają dużo pieniędzy i coraz częściej mówią, że mało ćwiczę i wypiszą mnie ze szkoły muzycznej. Muzyka jest moją drugą miłością obok książek i zwierząt. Pomijam problemy z moimi rówieśnikami z klasy, bo takie też mam.
Co mam zrobić? Proszę o dobrą radę.
Gimnazjalistka, 14 lat
Jesienne zmęczenie
Rok temu ogarnął mnie okropny stan, wszechobecny pesymizm, brak chęci do życia. Minęło latem. Jedna z niewielu przyjaciółek wspierała mnie, chociaż sama miała problemy. Niestety, znowu zaczyna mi na wszystkim nie zależeć. Pianino, śpiew, niemiecki, rysunek architektoniczny, na który zdołałam iść zaledwie raz. Nawet szkoła. Prymuska taka jak ja ślęczy obecnie nad książką od chemii i błądzi pośród stron, myślami będąc w innym miejscu. Przestaje dbać o wszystkie moje zajęcia. Znowu zaczynam myśleć, że kształcenie się w jakimkolwiek kierunku jest bez sensu, bo nigdy nie dojdę do ustalonej przez siebie perfekcji. Zaczyna się nocny płacz bez powodu, tęsknota za kimś, kto jest obok mnie. Tworzenie problemów, których tak naprawdę nie ma.
Nastolatka
