wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1967 | WYNIKÓW
Różnice zdań
Cały czas się nie zgadzam z rodzicami. Mam inne zdanie. Inaczej myślę. Może to kwestia dorastania, ale ja chcę żyć tak, jak było kiedyś. Wtedy byłam ich ulubionym dzieckiem. Teraz nadal mnie bardzo mocno kochają, ale ciągle się sprzeczamy. Jesteśmy bardzo religijną rodziną. Na spotkaniach wspólnoty myślę, że nakładamy jakieś maski, udajemy zgraną rodzinkę. Jednak między nami coś pękło. Co mam robić, żeby naprawić tę relację?
13-latka
Niepewność uczuć
Mam cudownego przyjaciela. Spędzamy razem sporo czasu, łączy nas hobby, dogadujemy się w wielu tematach. Od pewnego czasu on pokazuje, a nawet już mówi, że mnie bardzo lubi, że chciałby innych relacji. A ja nie wiem, czy tego chcę. Raczej nie. To wartościowy chłopak, cenię go, ale ja nic nie czuję. Nie chce go skrzywdzić, ale z drugiej strony nie potrafię udawać, że czuję to samo co on. Chociaż może zbyt idealistycznie i baśniowo myślę o zakochaniu?
15-latka
Dobra rada
Moja przyjaciółka zakochała się w dwóch chłopakach. Jednego kocha mniej, drugiego bardziej. Ten, którego kocha mniej, wyznał jej miłość i zapytał o chodzenie. Ona po minucie zastanowienia zgodziła się. Według mnie nie miało sensu to, że zgodziła się na chodzenie z kimś kogo lubi mniej. Powiedziałam jej o tym i zaproponowałam, żeby powiedziała mu, że ich związek musi poczekać, że to jeszcze za wcześnie. Po około dwóch latach zobaczą, czy miłość przetrwa. Wtedy też będą w odpowiednim wieku. Może też przejdzie miłość do któregoś z chłopców. Czy dobrze jej poradziłam?
Przyjaciółka, lat 12
Przyjaciółka w ciemnej dolinie
Pod koniec gimnazjum miałam ciężki okres, gdy biegałam na imprezy, paliłam, piłam, zawierałam nieciekawe znajomości. Ale to już przeszłość. Jestem wierząca, praktykująca, mam plany i marzenia. Martwię się jednak o przyjaciółkę, która nie widzi nic złego w tym, że żyje ze swoim chłopakiem, ale oboje deklarują się jako wierzący, chodzą na spotkania grupy, ale też ciągle imprezują. Dyskutujemy, ale to jak grochem o ścianę.
Licealistka
Błędy z gimnazjum
W gimnazjum od samego początku trzymałyśmy się z przyjaciółką razem. Po miesiącu doszła druga koleżanka z podstawówki. No i wtedy się chyba zaczęło. Ja nie przepadałam za tą, co doszła. Tamta mi zabierała moją przyjaciółkę. Po jakimś czasie doszła czwarta dziewczyna, która chyba od początku mnie nie lubiła. Żałuję, że nie tkwiłam w tej zamkniętej grupie. One robiły jakieś głupie rzeczy i nikogo z poza grupy nie lubiły. Gdybym mogła wrócić do gimnazjum, to bym wszystko inaczej ułożyła. Mam pecha, bo klasa nie jest ciekawa. Jedni milczą, zamknięci w sobie, inni to lizusy, mam pecha do ludzi…
16-latka
Niedziela - 22 listopada
Jezus odpowiedział Piłatowi: „Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd”. (J 18,36) Życie Jezusa to nie kariera od prostego cieśli do majętnego króla. Bóg opuszcza swoje królestwo, schodzi samotnie na samo dno świata. Jak ratownik – by zbawiać.
