wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1864 | WYNIKÓW
Na spotkanie z Wielkim Gościem
Pamiętam dobrze moje pierwsze spotkanie z Janem Pawłem II. Było to w roku 1979, a więc 27 lat temu. Dla wielu z Was to prawie wieczność. Chodziłam wtedy do liceum. Było to w pierwszych dniach czerwca, kończył się rok szkolny. Przeważnie każdy myślał o ocenach, o świadectwie, aż tu jedna z koleżanek zaczęła przekonywać, że koniecznie powinniśmy spotkać się z Papieżem, że to ważne. I przekonała nas. Właściwie, dlaczego nie?
Dziwne rozstanie
Miałam chłopaka. Niby było dobrze, ale on taki humorzasty, raz szalony, to pełen pretensji. Jestem pierwsza w naszym kręgu, która miała chłopaka i podejrzewam, że niektóre dziewczyny bardzo to męczyło. Kiedyś szliśmy całą grupą, on rozmawiał z naszą wspólną koleżanką i nagle nastąpił między nami koniec. Od tego dnia nie odzywa się do mnie, ale też niczego nie wyjaśnił, nie zerwał. Podejrzewam, że ona coś na mnie nagadała. Jak to wyjaśnić?
14-latka
Niedziela - 9 listopada 2008 r.
W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: „Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?”. Jezus dał im taką odpowiedź: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo”. (J 2, 13-22) Nie żądaj znaków bo i tak nie zrozumiesz. Módl się, a zrozumiesz, czego Bóg chce od Ciebie
Warto czekać
Przeczytałam list Gimnazjalistki, w którym zwierza się z poczucia osamotnienia. Uśmiechnęłam się, bo wiele w tym liście moich odczuć sprzed paru miesięcy, lat. Doskonale pamiętam, jak reagowałam widząc tworzące się wokół mnie pary. Choć rozsądek podpowiadał, że na to jest jeszcze pora, nie trzeba się spieszyć, to jednak na dnie serca czułam pewne ukłucie smutku. Z dzisiejszej perspektywy widzę, iż dobrze się stało, że nie zaczęłam za wcześnie relacji z chłopakami
Kocham moją szkołę
Pójdę w czasie ferii do szkoły, pomogę w różnych pracach biurowych. Zresztą, żyję tą szkołą od zawsze. I kocham tam każdą ścianę, cały cudowny hol, drewniane barierki i stare schody, po których tysiące Sienkiewiczaków każdego dnia chodziło i chodzi. Tam mieszka spiritus movens szkoły, 101 lat w minęło...
Licealistka
Las i woda
Ale gdy dzisiaj ze środka jeziora rozległy się śmiechy chłopaków, to pierwsza Jadzia machnęła ręką na wątpliwości związane z ubiorem, tylko jednym ruchem ściągnęła ze sznurka ręcznik i pognała do wody. Za nią ja, a potem reszta dziewczyn. Agar pływa fantastycznie, ale Ramon stoi raczej przy brzegu, udaje, że coś go tam fascynuje. Trampek piszczy, chce pływać, ale instynkt mu jeszcze zakazuje. I tak płyną tu upalne dni- mnóstwo pływania, ale też wędrówki po lesie.
Najpopularniejsze
- Święto, którego chciał Jezus
- Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe
- Tancerka
- 350 lat temu Jezus objawił Swoje Serce
- Płyniemy i płoniemy
- Znamy datę kanonizacji Acutisa i Frassatiego
- Wakacyjny "Mały Gość" już w sprzedaży
- Verso l'alto – zawsze w górę! Im wyżej dotrzemy, tym więcej zobaczymy.
- Gry podwórkowe z piłką
- Najcenniejszy skarb
