wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 1433 | WYNIKÓW
Odosobienie
Nie wyjeżdżałam nigdzie w czasie wakacji, nie miałam kontaktu z koleżankami. Siedziałam przed komputerem lub czytałam książki. Najchętniej nie wychodziłabym z pokoju. W szkole mi dokuczali, bo się dobrze uczę. Złość wyładowywałam na rodzicach, często się z nimi kłóciłam. Dlatego najchętniej nie ruszałabym się nigdzie z mojego pokoju. Wiem, że doradzi mi Pani wizytę u psychologa, ale ja nie pójdę, nie powiem o tym rodzicom za nic. Czy mogę coś zrobić, by się przygotować do wychodzenia do szkoły?
15-latka
Uśmiech ducha
Ja wierzę w duchy. Z niektórymi nawet mam bliższy kontakt. I wcale nie bawię się w jakieś ich wywoływanie. Nie wierzycie? A ja po prostu sobie z duchami... rozmawiam. Najczęściej i najchętniej rozmawiam z duchem mojej mamy. Nie myślałam o niej nigdy jak o kimś, kogo ciało jest w ziemi. Wierzę, że moja mama żyje. Nie ma jej obok mnie, tak, żebym mogła jej dotknąć, przytulić się do niej, zobaczyć ją – to prawda. Ale jak powiedziała mi po jej śmierci moja przyjaciółka: „Mama teraz może zrobić dla ciebie więcej, niż wtedy, gdy żyła”. I tak rzeczywiście jest.
Najpopularniejsze
- Ala tańczy cały czas
- Na upały najlepsze jest... mleko!
- Papież Franciszek w oczach dzieci
- Jak reagować na lęk?
- Papież wraca do Castel Gandolfo
- Trzy myszki
- "Wybrali Chrystusa" – mama bł. Karola Acutisa o wspólnej kanonizacji z bł. Frassatim
- 90 lat temu zwodowano "szczęśliwy statek"
- Jezus wie, czego potrzebował Tomasz
- Załącznik #9321062
