wyszukiwanie zaawansowane > WYSZUKIWANIE | 3493 | WYNIKÓW
Odmawianie
Umawiałyśmy się na pożegnalne ognisko. No i pojawił się temat alkoholu, że trzeba coś przynieść, kto to załatwi, ile, co konkretnie. Nie mogłam w to uwierzyć. Byłam przerażona. Próbowałam protestować, zagadały mnie. Zagroziłam, że powiadomię rodziców. Wściekły się, obraziły, zapewniały, że to były żarty, więc już sama nie wiem. Wybiegłam wtedy ze spotkania, a na ognisko nie poszłam, bo były na mnie obrażone.
Gimnazjalistka
CHŁOPAK Z INTERNETU
Mam 11 lat. Mój chłopak jest dla mnie wszystkim! Nie widziałam się z nim od miesiąca, nie znam jego maila. Serce mi pęka, gdy pomyślę, że mógłby mieć inną dziewczynę. Poznaliśmy się w Internecie i on mnie zapytał, czy chciałabym z nim chodzić. Pomyślałam, że inne dziewczyny z klasy mają chłopaków, więc czemu nie i zgodziłam się. Tak ładnie do mnie pisał, a teraz co?
Załamana
Uwagi o życiu szkolnym
W mojej klasie koledzy bardzo rozrabiają, przeszkadzają w prowadzeniu niektórych lekcji, aż przykro. Bardzo mnie to męczy. Nikt mnie nie słucha, gdy zwracam uwagę. Nie szanują mnie, raczej się ze mnie śmieją. Teraz rozgadali szóstoklasistom, że ja chcę zostać księdzem i dopiero mi starsi koledzy dokuczają. Nie wiem, jak na nich wpłynąć, by poprawili swoje zachowanie.
12-latek
Powiedzieć prawdę
Najpierw byliśmy przyjaciółmi. Nagle jakoś tak się to samo stało, że się zauroczyliśmy, że obok przyjaźni pojawiła się iskra. Problemem jest moja przyjaciółka. Od dawna uważnie nas obserwuje i ciągle podkreśla, żebym się tylko nie zakochała, że jeśli to się kiedyś stanie, to ją pewnie odstawię, nie będę miała dla niej czasu. No i trochę się tak dzieje, bo gdy chcemy gdzieś iść sami, to muszę kluczyć, bo ona dopytuje, co planuję, dlaczego się nie potkamy po lekcjach. Chcę jej w końcu powiedzieć, co się dzieje, ale boję się, że się obrazi.
Licealistka
Ucieczka w marzenia
Mam wybujałą wyobraźnię, żyję w takim swoim świecie. Nawet gdy wykonuję jakąś pracę, to i tak bujam w obłokach. Jednak w głębi tak naprawdę jestem inna. Wierzę w Boga, ale moja wiara też czasami służy marzeniom. Niedawno stwierdziłam, że ja się w ogóle nie przysłużyłam jeszcze ludziom. Nigdy chyba nie miałam tak dobrego kontaktu z rówieśnikami, nie miałam znajomych. Z jednej strony chciałabym żyć inaczej, z drugiej ogranicza mnie mój rozmarzony charakter. Kiedy czytałam ,,Cierpienia młodego Wertera", miałam już dość, ponieważ główny bohater bardzo przypominał mi siebie. Nie wiem, co robić z moją wyobraźnią.
Licealistka
