To On

Szłam ulicą. Zimno, szaro...
Nagle, zobaczyłam Go.
Stał przy drodze.
Nie uśmiechał się,jak zawsze,
stał smutny, szary...
Skrzydeł też nie miał.

Podeszłam bliżej,
żebrał? zdziwienie.
Mój Przyjaciel?
Mój Stróż?

Antoni. tak ma na imię,
tak uważa...
Twierdzi, że nie jest aniołem.

Więc gdzie jest MÓJ Anioł?

Zostałam sama.
Nagle wszystko zaczęło się sypać.
Dom, rodzina, przyjaciele...

Znowu go zobaczyłam.
Podał mi coś.
Otworzyłam. Białe pióro...
i list:

(Nie poddawaj się. Ja istnieję.
Wracam do Ciebie.
Bóg Cię kocha, ja też)